fot. Fotolia Jak zostać Małyszem II? Skoki narciarskie są zaliczane do sportów ekstremalnych. Czy wyobrażasz sobie, że siedzisz kilkaset metrów nad ziemią na belce, rozpędzasz się, skaczesz i... lecisz kilkaset metrów nad ziemią? U niektórych osób już na samą myśl o tym pojawia się zimny pot na plecach. Innych natomiast to fascynuje – takie osoby chcą poczuć niewyobrażalną adrenalinę i dokonać czegoś niezwykłego: lecieć nad ziemią choć przez chwilę. Brzmi jak marzenie małego dziecka? Być może. Bo to właśnie w tak młodym wieku zaczyna się przygoda ze skokami narciarskimi. Wówczas trener szkółki ocenia, czy taki młody człowiek ma talent. Jeśli tak, to następne lata jego życia będą obfitowały w treningi, które być może uczynią z niego drugiego Małysza, o czym marzyło, i nadal marzy, wielu chłopców. Wyposażenie Do uprawiania każdego sportu potrzebny jest sprzęt oraz odpowiedni strój. Ten niezbędny do skoków narciarskich jest bardzo drogi. Jego koszt szacuje się na trzy tysiące złotych. Cena ta obejmuje koszt nart i wiązań, kombinezonu, gogli, kasku oraz butów. Kask muszą nosić obowiązkowo wszystkie osoby uprawiające skoki narciarskie. Chroni on głowę przed urazami głowy. Dzięki niemu ryzyko wystąpienia wstrząsu mózgu na skutek upadku jest zminimalizowane. Ze zdrowotnego punktu widzenia są to najważniejsze powody noszenia kasków. Okazuje się jednak, że mogą one przyczyniać się do... poprawienia aerodynamiki, co niewątpliwie ma wpływ na jakość oddawanych skoków. Narty do skoków są znacznie dłuższe od tych do zjeżdżania ze stoków. Poza tym są lżejsze, dłuższe i szersze (po to, by zawodnik mógł oddać jak najlepszy skok). Do nart przymocowane są na stałe wiązania, które „trzymają” buty skoczka. Są one tak skonstruowane, by w razie wypadku buty zostały automatycznie wypięte z nart. Umożliwia to uniknięcie kontuzji lub zminimalizowanie jej skutków. Kombinezon wykonany jest ze specjalnej pianki, która może być pokryta metalizowanym materiałem. Eksperci żartobliwie mówią, że ten element wyposażenia działa jak żagiel. Dlaczego? Okazuje się, że im szerszy kombinezon, tym większe szanse na to, że skoczek odda dłuższy skok. Taki „mundurek” pozwala na przepuszczalność czterdziestu litrów powietrza na centymetr kwadratowy. Buty skoczków dopasowują się do ruchów ich stóp. Są specjalnie utwardzane z tyłu, dzięki czemu ryzyko wystąpienia urazu jest mniejsze. Zobacz też: Narciarstwo - jaki sprzęt jest potrzebny? Gdzie ćwiczyć? Na południu Polski znajdują się skocznie narciarskie w Zakopanem (Wielka Krokiew i K85) oraz w Wiśle (K120). Obok tych wielkich skoczni zazwyczaj znajduje się jeszcze kilka o różnej wielkości. To na nich ćwiczą początkujący zawodnicy oraz miłośnicy skoków narciarskich. By móc uprawiać tą dyscyplinę sportu, należy zapisać się do klubu dla skoczków do odpowiedniej grupy wiekowej. Wówczas wykwalifikowani trenerzy oceniają potencjał danej osoby i uczą ją techniki. Uprawianie skoków narciarskich wiąże się z dużymi wydatkami, nawet rzędu kilku tysięcy złotych. Jest to spowodowane koniecznością posiadania odpowiedniego sprzętu, który co pewien czas trzeba wymieniać. Buty, kombinezon czy narty powinny być dobrej jakości. Młodym zawodnikom początkowo wyposażenie oferuje klub, w którym ćwiczą. Idealny zawodnik Osoby, które chcą spróbować swoich sił w tej dyscyplinie sportowej, przede wszystkim powinny umieć jeździć na nartach. Podczas zajęć dowiedzą się, jak lądować, upadać, jak wybijać się z progu na skoczni etc. Instruktorzy dokładnie przyglądają się nowemu kursantowi i oceniają jego możliwości. Wśród najważniejszych predyspozycji do zawodowego uprawiania skoków narciarskich wymienić można chociażby gibkość, skoczność, zwinność. Równie ważnymi cechami są: dyscyplina oraz cierpliwość, wytrzymałość, wytrwałość. Skoki a zdrowie Sport to zdrowie. Nie da się zaprzeczyć. Jednak można wymienić takie dyscypliny sportu, które mogą niekorzystnie wpływać na organizm człowieka, a zwłaszcza tego bardziej wrażliwego. Tak może być ze skokami narciarskimi. Zawodnicy poddawani są ogromnej presji. Dotyczy ona utrzymania odpowiedniej wagi. Wystarczy przyjrzeć się zawodnikom, by zobaczyć, że ich dieta jest bardzo skromna. Utrzymanie idealnej, chudej (niekiedy wychudzonej) sylwetki jest konieczne, by skoczek mógł oddawać dobre skoki. Presja nad utrzymaniem idealnej sylwetki niejednego skoczka doprowadziła już do anoreksji lub depresji. Dlatego też osoby, które wiążą swoje przyszłość z tą dyscypliną sportu (zwłaszcza dzieci), powinny dobrze przemyśleć tę decyzję. Zobacz też: Łyżwiarstwo - jazda dla ciała i ducha
W ten sposób mierzy się długość nóg przed zakupem roweru. Długość ramy dopasowuje się właśnie do tego wymiaru. Jak zmierzyć długość nóg do celów krawieckich? Krawiec zdejmując miarę przed uszyciem na przykład spodni do garnituru, mierzy zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną długość nogi.
22 lipca 2022, 19:26 Oglądasz Dawid Kubacki zwycięzcą konkursu Letniej GP w WiśleDawid Kubacki zwycięzcą konkursu Letniej GP w WiśleSkok który dał Kubackiemu wygraną w niedzielnych więcej wideo »Jakub Wolny szósty w konkursie Letniej GP w Wiśle Video: Eurosport Jakub Wolny szósty w konkursie Letniej GP w WiśleWolny nie obronił trzeciego miejsca zajmowanego na półmetku więcej wideo »Manuel Fettner wyrównał letni rekord skoczni w Wiśle Video: Eurosport Manuel Fettner wyrównał letni rekord skoczni w WiśleŚwietny skok reprezentanta Austrii, który jednak wystarczył tylko na 9. miejsce po pierwszej więcej wideo »Dawid Kubacki wygrał 1. serię konkursu Letniej GP w Wiśle Video: Eurosport Dawid Kubacki wygrał 1. serię konkursu Letniej GP w WiśleSkok który dał Kubackiemu wygraną na półmetku rywalizacji na skoczni w więcej wideo »Wolny po wygraniu sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Wolny po wygraniu sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz, co powiedział Jakub Wolny po wygraniu sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Stękała po sobotnim konkursie LGP w Wiśle Video: Eurosport Stękała po sobotnim konkursie LGP w WiśleZobacz, co powiedział Andrzej Stękała po sobotnim konkursie LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Kot po sobotnim konkursie LGP w Wiśle Video: Eurosport Kot po sobotnim konkursie LGP w WiśleZobacz, co powiedział Maciej Kot po sobotnim konkursie LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Mazurek Dąbrowskiego w Wiśle po triumfie Wolnego Video: Eurosport Mazurek Dąbrowskiego w Wiśle po triumfie WolnegoZobacz ceremonię wręczenia nagród oraz odegranie Mazurka Dąbrowskiego po triumfie Jakuba Wolnego w sobotnim konkursie LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Hoerl spadł na 2. miejsce w sobotnim konkursie LGP w Wiśle Video: Eurosport Hoerl spadł na 2. miejsce w sobotnim konkursie LGP w WiśleJan Hoerl musiał uznać wyższość Jakuba Wolnego w sobotnim konkursie LGP w Wiśle. Austriak spadł na drugie miejsce po skoku na odległość 125 m. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Wolny wygrał sobotni konkurs LGP w Wiśle Video: Eurosport Wolny wygrał sobotni konkurs LGP w WiśleZobacz skok Jakuba Wolnego z drugiej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle, który zapewnił mu triumf w zawodach. Letnia Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Kubackiego z 2. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Kubackiego z 2. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Dawida Kubackiego z drugiej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Żyły z 2. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Żyły z 2. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Piotra Żyły z drugiej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Hoerl liderem po 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Hoerl liderem po 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleSkok na odległość 130,5 m zapewnił Janowi Hoerlowi prowadzenie po pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Wolnego z 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Wolnego z 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Jakuba Wolnego z pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Kubackiego z 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Kubackiego z 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Dawida Kubackiego z pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Bogataj wygrała sobotni konkurs LGP w Wiśle Video: Eurosport Bogataj wygrała sobotni konkurs LGP w WiśleUrsa Bogataj odniosła triumf w sobotnim konkursie LGP w Wiśle. Zobacz drugi skok Słowenki. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Konderli z 2. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Konderli z 2. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Nicole Konderli z drugiej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Bogataj liderką po 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Bogataj liderką po 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleSkok na odległość 126,5 m zapewnił Ursie Bogataj prowadzenie po pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Przybyły z 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Przybyły z 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Wiktorii Przybyły z pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Konderli z 1. serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Konderli z 1. serii sobotniego konkursu LGP w WiśleZobacz skok Nicole Konderli z pierwszej serii sobotniego konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Stoch wygrał kwalifikacje do konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Stoch wygrał kwalifikacje do konkursu LGP w WiśleSkokiem na odległość 128 metrów Kamil Stoch zapewnił sobie pierwsze miejsce w kwalifikacjach do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Żyły z kwalifikacji do LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Żyły z kwalifikacji do LGP w WiśleZobacz skok Piotra Żyły z kwalifikacji do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Kubackiego z kwalifikacji do LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Kubackiego z kwalifikacji do LGP w WiśleZobacz skok Dawida Kubackiego z kwalifikacji do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Stękały z kwalifikacji do LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Stękały z kwalifikacji do LGP w WiśleZobacz skok Andrzeja Stękały z kwalifikacji do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Wolnego z kwalifikacji do LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Wolnego z kwalifikacji do LGP w WiśleZobacz skok Jakuba Wolnego z kwalifikacji do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Skok Murańki z kwalifikacji do LGP w Wiśle Video: Eurosport Skok Murańki z kwalifikacji do LGP w WiśleZobacz skok Klemensa Murańki z kwalifikacji do konkursu LGP w Wiśle. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Upadek Huli w kwalifikacjach do konkursu LGP w Wiśle Video: Eurosport Upadek Huli w kwalifikacjach do konkursu LGP w WiśleStefan Hula wywrócił się po wylądowaniu na 132. m podczas piątkowych kwalifikacji do konkursu Letniego Grand Prix w Wiśle. Na szczęście Polakowi nic się nie stało. Zawody Letniego Grand Prix na żywo w Eurosporcie i Eurosporcie w więcej wideo »Wisła ponownie gości zawody cyklu Letniego Grand Prix Foto: PAP | Video: Eurosport Piotr Żyła wygrał kwalifikacje do inauguracyjnego konkursu Letniego Grand Prix na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle (HS134). W piątek awans do sobotnich zawodów wywalczyło łącznie jedenastu reprezentantów Polski. Konkursy LGP w skokach narciarskich Wisła 2022 w Eurosporcie 2 oraz w Eurosporcie Extra w PlayerzeDebiutujący trener polskiej kadry skoczków Thomas Thurnbichler w Wiśle ma okazję ocenić dyspozycję dwunastu Biało-Czerwonych. W kadrze znaleźli się: Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Piotr Żyła, Jakub Wolny, Andrzej Stękała, Paweł Wąsek, Aleksander Zniszczoł, Jan Habdas, Maciej Kot, Tomasz Pilch, Kacper Juroszek i Jarosław RELACJONOWALIŚMY PIĄTKOWE KWALIFIKACJE W reprezentanci dominowali już w obu seriach treningowych, które rozegrano przed kwalifikacjami. W pierwszej z nich tylko Andreas Wellinger zdołał wyprzedzić najlepszych Polaków. Czołową trójkę uzupełnili Stoch i Kubacki. W drugim treningu najwyższą notę uzyskali Żyła i Kubacki, a Biało-Czerwoni zajęli pięć czołowych miejsc. Szybkie rozstrzygnięcie kwalifikacjiNa liście startowej piątkowych kwalifikacji znalazło się łącznie 52 skoczków z 13 krajów, ale poza Polakami i Niemcami inne czołowe nacje nie przysłały do Wisły swoich liderów. Jedynym uczestnikiem z pierwszej dziesiątki ostatniego Pucharu Świata jest Karl tak skromnej stawce znalezienie się w pięćdziesiątce i awansowanie do sobotniego konkursu nie było wielkim wyzwaniem. Właściwie już po kilku minutach stało się jasne, że do zakwalifikowania się wystarczy uniknąć dyskwalifikacji. Nie udało się to niestety Krzakowi, który jako pierwszy nie przeszedł pomyślnie kontroli kombinezonu i nie został dopuszczony do startu. Chwilę później los Polaka podzielił Kazach Sabirżan z tego samego powodu uszczuplili jeszcze kolejny z reprezentantów Kazachstanu Danił Wasiljew oraz Norweg Joacim Oedegaard Bjoereng. Oznacza to, że w sobotnim konkursie nie zobaczymy pełnej grupy 50 skoczków. Źródło: PAP Żyła jest w dobrej formie Polacy na czelePozostałym uczestnikom kwalifikacji udało się przebrnąć restrykcyjną kontrolę sprzętu, ale nie mieli okazji poskakać zbyt daleko, jak na możliwości tego obiektu. Jury zdecydowało, że cała rywalizacja zostanie przeprowadzona z 12. belki startowej i odległości nie były zbyt Żyła, który uzyskał 124,5 metra. Z drugą notą awans wywalczył Kubacki (121 m), trzeci był Zniszczoł (121,5 m), a czwarty Stoch (120 m). Łącznie w najlepszej dziesiątce uplasowało się aż siedmiu naszych reprezentantów. Kot zajął szóstą lokatę (120 m), Wąsek ósmą (118,5 m), a dziewiątą Wolny (118 m). Polaków w tym gronie zdołali rozdzielić tylko Lackner oraz Geiger.— (@Skijumpingpl) July 22, 2022LGP mężczyzn w skokach narciarskich Wisła 2022. Terminarz:sobota, - Seria - Pierwsza seria konkursowaniedziela, – - Pierwsza seria konkursowadatamiejscekonkurs (Polska) (Polska)indywidualny (Francja) (Rumunia) (Rumunia)druż. (Rumunia)druż. (Austria) (Austria)druż. (Austria)indywidualny Autor: jac / Źródło: Zobacz również"Putin, Putin" po golu Dynama Kijów. "Dla UEFA nowa sytuacja, kontekst oczywisty"Polacy najedli się strachu w Vojens."W boksach było naprawdę gorąco" Dziennikarz Eurosportu Jakub Pieczatowski o Speedway of Nations 2022. Syn Jakuba Rzeźniczaka nie żyje "Choroba zabrała naszego Aniołka tutaj, na Ziemi Świętej". W czwartek w akcji polskie tenisistki Program dnia warszawskiego turnieju. "W Bayernie cieszą się, że Lewandowski odszedł" Krytyczny wobec Polaka jest Dietmar Hammann, były piłkarz monachijskiego klubu. Traciła kolejne turnieje, teraz dała Niemkom finał. "Znów jestem niebezpieczna" Alexandra Popp z powodu kontuzji opuściła ostatnie dwa turnieje mistrzostw Europy. Zmarzlik: to tor pełen tajemnic Duża ulga w szeregach polskich żużlowców. Trener Polaków: w boksach wrzało Przed finałową rywalizacją konieczne są zmiany. Speedway of Nations 2022. Terminarz imprezy Transmisje w Eurosporcie Extra w Playerze. Świątek wróciła w dobrym stylu. Tylko trzy stracone gemy i awans Udany początek turnieju WTA w Warszawie dla wielkiej faworytki. "Można było nabawić się kontuzji" Fręch narzeka na kort po meczu ze Świątek. Eskorta myśliwców i tysiące kibiców. Duńczycy powitali swojego bohatera Jonas Vingegaard po triumfie w 109. edycji wyścigu Tour de France powrócił do ojczyzny. Sebastian Haller już po operacji guza Nowo pozyskany napastnik Borussii Dortmund będzie wyłączony z gry przez co najmniej dwa miesiące. Neymar stanie przed sądem. Prokuratura chce więzienia Proces dotyczyć będzie domniemanych nieprawidłowości przy jego transferze. Speedway of Nations na żywo w Eurosporcie Extra w Playerze Od 27 do 30 lipca użytkowników Eurosportu Extra w Playerze czekają cztery dni z żużlem na najwyższym poziomie.
Jak to zmierzyć? Skoro skoczył 140m, a sędziowie przyznali 141m, to ciężko zrobić system który mógły mierzyć obiektywnie z błędnem pomiaru mniejszym niż długość narty. A jak widać tutaj błą czy nie był w granicach połowy takiej długość czyli automatyka by raczej nic nie dała.
Stawiam piwo temu, który pokona Kamila – żartował Niemiec po konkursie w Garmisch-Partenkirchen. Jeżeli już kupił złocisty napój, wygląda na to, że zabierze go do domu. Na razie Polak skacze dokładnie jak on 16 lat temu, kiedy skacząc w srebrnym kombinezonie, przeszedł do historii. Inni mogą tylko walczyć o drugie miejsce. Głosuj na Kamila Stocha w 83. Plebiscycie na Najlepszego Sportowca Polski 2017 Roku Hannawald przyćmił Małysza – Adam jest w stanie nie tylko powtórzyć ubiegłoroczny sukces. On może wygrać wszystkie cztery konkursy – mówił ówczesny trener polskiej kadry Apoloniusz Tajner. Miał podstawy. Z dziewięciu startów poprzedzających 50. Turniej Czterech Skoczni Małysz wygrał sześć, dwukrotnie był drugi, raz czwarty. I zdecydowanie prowadził w klasyfikacji Pucharu Świata. Był, mniej więcej, w podobnej sytuacji, jak teraz Richard Freitag. Przedturniejowy lider PŚ wygrał trzy z siedmiu konkursów i był murowanym faworytem współgospodarzy imprezy, którzy czekają na to od fenomenalnego wyczynu Hannawalda. Wtedy Niemiec wyskoczył, czy raczej eksplodował z formą, jak diabeł z pudełka. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że stać go na dobre skoki, ale żeby aż tak odpalił? Niewiele na to wskazywało. Miał na koncie ledwie jedną pucharową wygraną i dwa miejsca na podium. Czyli... niemal identycznie jak Stoch teraz. Przed zawodami w Oberstdorfie Kamil tylko dwukrotnie lądował w czołowej trójce PŚ (w Engelbergu). Dwa dni przed wyjazdem do Niemiec przegrał nawet konkurs mistrzostw Polski. Na Turnieju nie ma sobie równych. Przyćmił resztę, jak kiedyś Hannawald, którego atutem było wtedy bardzo mocne odbicie. – Próg aż trzeszczy, kiedy się odbija – mówił o Svenie Tajner. Stoch skacze płynnie, pięknie technicznie, a trener Niemców Werner Schuster mówi, że ląduje najpiękniej ze wszystkich w stawce. Latem długo poprawiali ten element ze Stefanem Horngacherem. Skoki z kosmosu – Po tym, jak potoczył się konkurs w Innsbrucku, wygląda na to, że rolę głównego rywala Kamila w Turnieju Czterech przejął od poobijanego po upadku Richarda Freitaga właśnie Hannawald – zażartował w czwartek Maciej Kot. – Stoch pokazał kosmiczny poziom. Teraz musi tylko stać twardo na nogach i nie dać się zwariować – doradzają koledzy z reprezentacji. – Wtedy nie było przeliczników za wiatr, a skoczkowie z czołowej dziesiątki mogli nie startować w kwalifikacjach i Hannawald z tego korzystał. Jeśli więc mam porównać Kamila do kogoś z tamtych lat, to raczej do Adama z 2001 roku. Klasa wyżej od wszystkich – oceniał Piotr Żyła. Stoch, razem z ubiegłoroczną wygraną w Bischofshofen, ma już cztery kolejne zwycięstwa w turniejowych konkursach. Na razie Niemiec ma minimalną przewagę, bo on i jego rodak Helmut Recknagel – jako jedyni – potrafili wydłużyć serię triumfów do pięciu. Jeśli w sobotę Stoch znowu okiełzna obiekt im. Paula Ausserleitnera, dorówna Hannawaldowi. O zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Kamil może być spokojny. Żeby nie triumfować w nim po raz drugi z rzędu musiałby chyba – jak Yukio Kasaya w 1972 roku – po prostu nie pojechać do Bischofshofen. Japończyk wygrał wtedy trzy pierwsze konkursy i wrócił do domu szykować się do igrzysk olimpijskich w Sapporo. Stoch, mimo że to również sezon olimpijski, do Bischofshofen jedzie. A wraz z nim tabun kibiców z biało-czerwonymi flagami przekonanych, że „będzie zabawa i będzie się działo”. Ma być głośno i radośnie.
Wzór na długość ciała: przybliżona długość kijka do nordic walking. Aby dowiedzieć się w pierwszym kroku, jak długie powinny być kijki do nordic walking, długość ciała mierzy się w centymetrach za pomocą znormalizowany współczynnik zwielokrotniony. Ten czynnik jest wynikiem analizy statystycznej.
Skoki narciarskie najprawdopodobniej nigdy nie staną się sportem masowym. Niedostatecznie rozwinięta infrastruktura sportowa w tym zakresie (niewielka liczba skoczni) oraz wysokie wymagania względem zawodników czynią ten sport niedostępnym dla każdego. Oczywiście mowa tu o profesjonalnym uprawianiu skoków narciarskich. Wbrew pozorom amatorskie uprawianie tego sportu także jest możliwe. Czy narty, kombinezon i kask wystarczą do uprawiania skoków narciarskich? Puchar Świata w Skokach Narciarskich Warto wiedzieć! Optymalny wiek na rozpoczęcie treningów skoków narciarskich to ok. 6 – 8 lat. Dziecko musi początkowo dobrze opanować samą jazdę na nartach. Przygodę ze skokami rozpoczyna się na skoczniach K-10. Im dziecko wcześnie zacznie trenować skoki, tym lepiej przygotuje do tego swoje ciało, odpowiednio je kształtując. Puchar Świata w Skokach Narciarskich to coroczne zawody sportowe, które trwają od listopada do marca. Pierwsze rozgrywki oficjalnie zorganizowano w sezonie 1979/1980. Organizatorem jest Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS). Zawody w skokach narciarskich odbywają się głównie w: Europie Środkowej, krajach nordyckich, Japonii, Stanach Zjednoczonych, Korei Południowej, Rosji, Kanadzie, we Francji, we Włoszech. Najwyższą nagrodą w Pucharze Świata w Skokach Narciarskich jest Kryształowa Kula. Co roku odbywają się zarówno zawody indywidualne, jak i drużynowe. W ramach Pucharu Świata rozgrywane są także zawody w lotach narciarskich. W tym przypadku nagrodą jest Mała Kryształowa Kula. Skoczkowie narciarscy Skoki narciarskie – oto kilka ciekawostek statystycznych: najwięcej razy w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata pierwsze miejsce zajęli Adam Małysz i Matti Nykänen (po 4 razy każdy), najwięcej razy z rzędu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zwyciężył Adam Małysz (3 razy), najwięcej razy w konkursach Pucharu Świata zwyciężył Gregor Schlierenzauer (53 razy), najwięcej razy na podium w konkursach Pucharu Świata stanął Janne Ahonen (108 razy). Wśród najbardziej rozpoznawalnych skoczków narciarskich wymienia się: Słowenia: Peter Prevc, Primož Peterka, Robert Kranjec, Jernej Damjan, Austria: Gregor Schlierenzauer, Andreas Goldberger, Thomas Morgenstern, Stefan Kraft, Martin Koch, Finlandia: Janne Ahonen, Matti Nykänen, Toni Nieminen, Niemcy: Martin Schmitt, Severin Freund, Polska: Adam Małysz, Kamil Stoch, Piotr Żyła, Szwajcaria: Simon Ammann, Japonia: Noriaki Kasai, Takanobu Okabe, Rosja: Dmitrij Wasiljew, Włochy: Roberto Cecon. Profesjonalni skoczkowie narciarscy – co ich wyróżnia: to nie tylko osoby wyposażone w profesjonalny sprzęt (w tym buty, gogle czy rękawice), ale także o odpowiednio wykształtowanej sylwetce, stosunkowo niewielka waga (w przypadku mężczyzn nawet ok. 55 – 65 kg), duży wzrost (chociaż znane są przypadki niskich, wybitnych sportowców, np. Adam Małysz – 170 cm wzrostu), odpowiednia gibkość ciała, odpowiednia skoczność, by móc prawidłowo wybijać się z progu, wysoka wydolność organizmu, samozaparcie (wyrzeczenia, konieczność utrzymywania diety oraz uczęszczania na intensywne treningi). Jaki sprzęt jest potrzebny? Skoki narciarskie to stosunkowo drogi sport. Związane jest to między innymi z koniecznością systematycznego wymieniania sprzętu. Narty, buty, kombinezon, a nawet bielizna termoaktywna muszą być odpowiedniej jakości. Nawet najlepszy skoczek z kiepskim jakościowo sprzętem będzie osiągał gorsze wyniki od konkurencji. Początkującym zawodnikom bardzo często wyposażenie dostarcza klub, w którym trenują. Podstawowe wyposażenie każdego skoczka narciarskiego: Narty i buty – narty są dłuższe od tych stosowanych do zjeżdżania ze stoków, są także lżejsze i szersze. Narty wyposażone są w specjalne wiązania, które umożliwiają „przymocowanie” butów. Odpowiednia konstrukcja sprawia, że podczas upadku buty automatycznie wypinają się z nart. Ogranicza to ryzyko wystąpienia poważnych urazów i kontuzji. Buty skoczków powinny być dopasowane do ruchu ich stóp. Modele do skoków narciarskich są specjalnie utwardzane z tyłu. Kombinezon – to specjalna odzież wykonana z lekkiej, cienkiej pianki. Z reguły pianka ta pokryta jest metalizowanym materiałem. Im szerszy kombinezon, tym większe prawdopodobieństwo na to, aby skoczek oddał dłuższy skok. Kask – to obowiązkowe wyposażenie wszystkich skoczków narciarskich. Jego głównym zadaniem jest ochrona głowy przed urazami. To zaś zmniejsza ryzyko wystąpienia wstrząsu mózgu podczas upadków. Gogle narciarskie – muszą być odpowiednio dobrane, aby zapewnić właściwą widoczność oraz kontrast widzenia. Rękawice – ich głównym zadaniem jest ochrona przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Bielizna termoaktywna – cienki kombinezon wymaga włożenia bielizny termoaktywnej, która chroni ciało przed wyziębieniem. Bielizna powinna przylegać do ciała niczym druga skóra.
Inną, alternatywną metodą powyższych obliczeń jest pierwotne uzyskanie wyniku w centymetrach, a następnie „przeliczenie” go na ten wyrażony w calach – poprzez podzielenie finalnej wartości przez 2,54 cm (równowartość 1 cala). W ten sposób uzyskasz informację na temat pożądanego rozmiaru ramy, który sprawdzi się w Twoim
- Być może kombinezon nie został sprawdzony - mówi o dyskwalifikacji Piotra Żyły w rozmowie z WP SportoweFakty Apoloniusz Tajner. Piąty zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata nie wystartuje w niedzielnym konkursie indywidualnym. 15 Stycznia 2021, 20:16 Expa/ / Rafał Rusek/Press Focus / Na zdjęciu: Apoloniusz Tajner Puchar Świata w Zakopanem. Krótko i dosadnie. Piotr Żyła skomentował dyskwalifikację Różnica między obwodem bioder a obwodem bioder w kombinezonie nie może być większa niż trzy centymetry. Mówi się, że tutaj zadecydował jeden centymetr. - Żyła miał podobną sytuację dwa lata temu, ale to się może zdarzyć każdemu. Jak kontroler zacząłby wszystkich szczegółowo badać, zawsze coś znajdzie. Natomiast jeśli byłyby to dwa lub trzy milimetry, to pewnie by to przepuścili. Ale jeśli rzeczywiście był to centymetr, to kontroler nie mógł podjąć innej decyzji - komentuje prezes Polskiego Związku Narciarskiego. Stan faktyczny sprawdził dodatkowo Andrzej Zapotoczny, trener techniczny w kadrze Polaków. Niestety potwierdził, że kontroler miał rację. Obwód kombinezonu na biodrach był zbyt WIDEO: Andrzej Stękała o pracy w karczmie: Jeszcze pomogę. Po co mam z tego rezygnować? - Być może kombinezon nie został sprawdzony. Jeśli zbyt duży obwód stwierdza się zaraz po skoku, to jest to po prostu nauczka na przyszłość. Zarówno dla Piotrka, jak i dla naszych ludzi odpowiedzialnych za kombinezony. Trzeba je ciągle sprawdzać. Piotrek pewnie wziął swój najlepszy kombinezon i wystarczy, aby w ostatnim okresie nieco zeszczuplał. To natychmiast wychodzi na obwodzie. Wszystko zawsze jest na granicy, ale nie mogę teraz powiedzieć, dlaczego tak się stało - zaznacza dyskwalifikację Żyła nie wystartuje w niedzielnym konkursie indywidualnym. Strata do lidera rankingu Halvora Egnera Graneruda, która obecnie wynosi 479 punktów, zapewne znacznie wzrośnie. - Prawdą jest, że u każdego zawodnika można coś znaleźć. Mierzy się wszystko, od długości nart, po montaż wiązań. Nie czuję jednak, że dyskwalifikacja jest niesprawiedliwa. To jest dobra nauczka na przyszłość - powtarza sobotni konkurs drużynowy rozpocznie się o godzinie Start niedzielnej rywalizacji indywidualnej zaplanowano na WP SportoweFakty Sporty zimowe Skoki narciarskie PŚ w skokach narciarskich Apoloniusz Tajner Andrzej Zapotoczny Piotr Żyła Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza (HS140) Polska Zakopane PŚ w skokach narciarskich w Zakopanem
Trener Werner Schuster Austriacki skoczek narciarski i trener.Od 1998 do 2007 pracował jako trener młodzieży w Skigymnasium w austriackim Stams. Po sukcesach swoich podopiecznych został zatrudniony jako trener Szwajcarów.
Skoczkowie wydadzą fortunę na kombinezony Data utworzenia: 23 listopada 2012, 8:12. Zamiast obszernych, jakby za dużych lub napompowanych, skoczkowie narciarscy w zaczynającym się właśnie nowym sezonie Pucharu Świata będą używać kombinezonów wyraźnie ciaśniejszych i lepiej przylegających do ciała. Zmienione przepisy oznaczają jednocześnie, że ekipy będą zamawiać stroje startowe w hurtowych ilościach i wydadzą na nie fortunę. Kamil Stoch Foto: Anna Szczepankiewicz / Wcześniej na jeden trwający od listopada do marca sezon zawodnikowi wystarczyły 3 lub 4 kombinezony. Te bardziej obcisłe będą zużywać się w o wiele szybszym tempie, a każdy z nich to koszt około tysiąca złotych. – Niestety, zużywają się bardzo szybko. W pierwszej chwili myśleliśmy, że obcisły kombinezon będzie długo spełniał swoje zadanie. Natomiast struktura zewnętrzna materiału niszczy się teraz na tyle szybko, że prawdopodobnie dwa tygodnie to maksimum, ile taki strój wytrzyma – ocenia trener polskiej reprezentacji Łukasz Kruczek (37 l.). Skoczkowie mieli mało czasu na przyzwyczajenie się do nowych kombinezonów. Niby korzystali z nich już latem, ale niedawno przepisy znów zmieniono. Do maksymalnych obwodów określonych w regulaminach dodano po dwa centymetry. – Generalnie kombinezon ma leżeć na ciele. Modyfikacja wynika z wynoszącej pięć milimetrów grubości materiału. W miejscu o najmniejszym obwodzie, w nadgarstku, zawodnicy mają 16–17 cm. Przez rękaw o takim wymiarze trudno było przepychać mięśnie, a w niektórych przypadkach krew nie dopływała i ręka siniała. W tej chwili kombinezon mierzy się jakby od środka. Kombinezony będą przez to tak samo obcisłe, ale bardziej komfortowe – wyjaśnia Kruczek. Zobacz także Poprawka cieszy samych zawodników. – Im większy kombinezon tym dla nas lepiej – przyznaje Kamil Stoch (25 l.). – Zmiany spowodowały zmniejszenie manipulacji przy strojach. Latem wśród trenerów nie było dyskusji o tym, kto ma za luźny albo za nisko krok – dodaje szkoleniowiec Polaków. Ale mniejsza o 15–17 procent powierzchnia kombinezonów będzie miała spory wpływ na wyniki zawodów. – Będzie więcej zaskakujących i loteryjnych konkursów, czołówka może wyglądać inaczej niż do tej pory. Mamy dane z których jasno wynika, że w przypadku niekorzystnych warunków różnice w odległościach mogą być bardzo duże – zapowiada trener Kruczek. Program zawodów w Lillehammerpiątek10:00 trening na skoczni 100–metrowej12: kwalifikacje do sobotniego konkursu na skoczni 100–metrowejsobota14:45 konkurs na skoczni 100–metrowejniedziela12:15 kwalifikacje do konkursu na skoczni 138–metrowej13:45 konkurs na skoczni 138–metrowejrelacje w TVP 1 i EurosporcieNowe przepisy dotyczące kombinezonów wprowadzono, by ukrócić manipulacje związane z dającymi przewagę w powietrzu wymiarami strojów startowych. Według regulaminu na sezon 2012/13 nowy kombinezon składa się nie z 7, a 5 części, co ogranicza liczbę szwów. Ma zamek wystający poza kołnierz, który może być wykończony gumką. Wewnątrz musi też być ściśle dopasowany do ciała skoczka. Luźniejszy może być tylko od kolan w dół, co pozwoli założyć nogawki na buty. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
Od trzech edycji Pucharu Świata wchodzi na wagę boso stając się tym samym lżejszym o około półtora kilograma. Czy to coś zmienia? Tak i to dość wiele. Masa ciała skoczka i wzrost determinują długość nart. Zmiana z sezonu 2018/2019 nie była przypadkową.
Zmieniły się narty, ubiory - śmieszne czapeczki zostały zastąpione kaskami szczelnie chroniącymi głowy skoczków, a co do nowoczesnych, nieprzepuszczających kombinezonów FIS musiał wprowadzić specjalne przepisy, gdyż zbyt wiele pojawiło się ich na sportowym rynku. Od blisko dekady skacze się stylem V, coraz dalej, ale i bezpieczniej. Wzrasta także zainteresowanie skokami wśród widzów, co zobowiązuje telewizje do profesjonalnych i coraz ciekawszych transmisji. Tak oto ta wspaniała dyscyplina sportowa, jaką niewątpliwie są skoki narciarskie, wkroczyła w XXI wiek. A wszystko zaczęło się... ... dawno, dawno temu w NorwegiiMiędzy 1044 a 1066 rokiem, według legendy opisanej w Norweskich opowiadaniach królewskich pierwszy skok na śniegu wykonał narciarz Heming, ratując się przed śmiercią na stromym stoku wyspy Bremengen. Kolejne zapiski- kapitana holenderskiej marynarki Corneliusa de Jonga - pochodzą dopiero z 1796 roku i opisują ćwiczenia wojskowe norweskich żołnierzy pod Trondheim. Żołnierze ćwiczyli wówczas skoki z ośnieżonego dachu szałasu. Pierwszy stały próg, a zarazem prototyp skoczni narciarskiej, powstał w 1840 roku w norweskiej miejscowości Telemark. W tej samej okolicy, w wiosce Morgedal, w 1825 roku urodził się Sondre Nordheim, dla Norwegów ojciec narciarstwa klasycznego, dla innych skoczek, od którego wyczynów zaczęto notować rekordy długości lotu narciarskiego. Tak więc jako pierwszą rekordową odległość uznaje się skok Nordheima z 1860 roku, kiedy to uzyskał 30,5 metra. Na lepszy wynik przyszło czekać ówczesnym entuzjastom tego sportu aż 33 lata. Sondre Nordheim jest jednak nie tylko dawnym rekordzistą narciarskiego lotu, ale i twórcą prawdziwej rewolucji w technice skoku. Na początku bowiem skoczków obowiązywał tzw. styl kuczny (norw. opptraeken) , którego lepiej uda się określić używając przymiotnika rozpaczliwy. Po odbiciu narciarz podkurczał nogi ze dwa, trzy razy i wymachiwał rękoma. Podobno godności skoczkom dodawały wówczas narciarskie kijki. Nordheim zaczął po odbiciu prostować kolana, a w końcu całe ciało. Ten styl już wtedy nazwano telemarkowym i choć narciarz wciąż machał ramionami, to leciał wyprostowany, a to uspokojenie lotu sprzyjało zarówno odległości, jak i wysokości skoku. Dziś wspomnieniem po stylu telemarkowym jest klasyczne lądowanie telemarkiem. Skoki zyskiwały w Norwegii coraz większą popularność i coraz bardziej działały na wyobraźnię widzów. Oto jak pewien norweski dziennikarz opisał w 1879 roku 23 - metrowy skok swego rodaka Torjusa Hemmestveita: Elastyczny jak sprężyna wybił się z progu skoczni i poszybował swobodnie jak ptak. Małe przygięcie kolan i w tym momencie już wylądował, kończąc zjazd telemarkiem(...) Widzom towarzyszyło uczucie, że na ich oczach stało się coś szczególnego. Torjus Hemmestveit oraz jego brat zostali pierwszymi trenerami skoczków w Christianii (dzisiejszym Oslo), ale również za oceanem, w Ameryce. To właśnie w Stanach Zjednoczonych podczas I wojny światowej norwescy emigranci skakali nawet 50 metrów. Pierwsze zawody, kolejne rekordy - górą Norwegowie Pierwszy konkurs skoków odbył się w 1868 roku w Christianii, ale prawdziwe międzynarodowe zawody rozpoczęły się dopiero kilka lat później - jednymi z pierwszych były te z 1892 roku, rozegrane w Muezzerschlag. Wygrał je oczywiście Norweg z Telemarku, piekarz o nazwisku Samson. Wywalczył zwycięstwo skokami na odległość 12 i 14 metrów, jednak nie pobił rekordowej jak na owe czasy odległości 30 metrów. Uczynił to dopiero w 1902 roku Norweg mieszkający w Szwajcarii, Harald Smith - w Davos skoczył równe 40 metrów. W 1924 roku we francuskiej miejscowości Chamonix rozegrane zostały pierwsze zimowe igrzyska olimpijskie, W konkurencji skoków narciarskich zwyciężył Jakob Tullin Thams, drugi był Narve Bonna, reprezentanci - rzecz jasna - Norwegii. Obaj nie tylko oddali imponujące jak na owe czasy skoki, ale także pokazali, jak wyginając ciało do przodu można poprawić długość lotu i jednocześnie zapewnić sobie bezpieczne lądowanie. Powoli wzrastało zainteresowanie skokami w innych państwach: Polacy od 1910 roku mieli swoją skocznię na Kalatówkach, a od 22 marca roku 1925 Wielką Krokiew. Niemcy i Czesi od 1913 roku skakali na świeżo wybudowanych obiektach w Karkonoszach. Najpóźniej pierwszy stały próg postawili m. in. Włosi w Cortinie dAmpezzo w 1927 roku. W niecałe dwa lata później stanął obiekt w St Moritz, wybudowany przez szwajcarskich specjalistów od konstrukcji skoczni narciarskich. W 1925 roku do licznych już norweskich skoczni dołączyła kolejna - jedna z najsławniejszych tego typu obiektów na świecie, istniejąca do dzisiaj skocznia w Holmenkollen. To na niej siedemdziesiąt jeden lat później swe pierwsze Pucharowe zwycięstwo odniósł polski skoczek Adam Małysz... Również w roku 1925, w Czechosłowacji odbyły się nieoficjalne Mistrzostwa Świata w skokach narciarskich. Wygrał wówczas reprezentant gospodarzy Willy Dick. Nie było to jednak pełne triumfu zwycięstwo, ponieważ żaden skoczek spoza reprezentacji Czechosłowacji na Mistrzostwach się nie zjawił! Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) wprowadziła skoki do oficjalnego programu Mistrzostw Świata dopiero w roku 1933. Wtedy też Norweg Ullard po raz pierwszy pokonał granicę 100 metrów - skoczył 103,5 metra w Ponte di Legno. Niestety, Ullard wywrócił się przy lądowaniu i w dzisiejszych kronikach człowiekiem, który jako pierwszy przekroczył 100 metrów w skoku na nartach jest Austriak, a później reprezentant Niemiec Josef Bradl. Zanim jednak Norwegowie dopuścili narciarzy innych narodowości do bicia ich rekordów, zanim w 1956 roku Fin Antti Hyvaerinen w końcu zdołał zabrać norweskim skoczkom patent na złoto olimpijskie, nastała era trzech braci Ruud z Kongsbergu. Razem wygrali siedem konkursów o mistrzostwo świata, najbardziej jednak bujny sportowy życiorys miał wśród braci Birger Ruud, dwukrotny mistrz olimpijski z 1932 i 1936 roku oraz wicemistrz z roku 1948. W Ga - Pa w 1936 roku wygrał także zjazd, a w lecie z powodzeniem uprawiał skoki do wody oraz gimnastykę. Birger Ruud był jednak nie tylko wspaniałym sportowcem. Podczas II wojny światowej przebywał w więzieniu za otwarte krytykowanie nazizmu. Po wojnie w swym rodzinnym mieście założył muzeum narciarstwa. Na otwarciu igrzysk olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku miał nieść norweską flagę, przeszkodziła mu w tym jednak choroba. Zmarł cztery lata później. Pałeczkę przejmują Finowie... czy na długo?Przygniatającą dominację norweską w skokach narciarskich przerwał inny lud skandynawski, mianowicie Finowie. To oni opracowali sposób na przejście do ślizgu w powietrzu podczas drugiej fazy lotu. Ponadto zaczęli trzymać ręce z tyłu tak, jak to uczynił po raz pierwszy wspomniany wyżej Antti Hyvaerinen. W ten sposób narodził się styl aerodynamiczny, który pozwolił w 1956 roku osiągnąć fińskiemu skoczkowi Tauno Luiro na mamuciej skoczni w Oberstdorfie aż 139 metrów. Nie na długo jednak techniczna inwencja pozostała w rękach Finów - do nowego stylu skakania szybko wprowadzili poprawki następcy Sondre Nordheima: Toralf Engan i Bjoern Wirkola, trzykrotny triumfator Turnieju Czterech Skoczni. Do rywalizacji Norwegów i Finów szybko dołączyli się Austriacy, Szwajcarzy, Niemcy, ale także od lat 70. Japończycy z ich rewelacyjnym Yukio Kasayą na czele. Rewolucja w skokach narciarskichNa początku lat 90. Szwed Jan Boeklev pokazał światu rewolucyjny styl V, który pozwalał na jeszcze dalsze i - jak się potem okazało - dużo bezpieczniejsze skoki. Niestety, choć dziś nie skacze się inaczej, szwedzkiemu skoczkowi nie udało się odnieść znaczących sukcesów na skoczniach świata. Nie przeszedł do historii jako gwiazda tej dyscypliny głównie z winy sędziów, którzy umiejętnie zniechęcali skaczącego nowym stylem Boekleva niskimi notami za styl. Po odniesionej kontuzji narciarski rewolucjonista nie powrócił już do światowej czołówki, jednak biorący z niego przykład skoczkowie szybko wyparli skaczących stylem klasycznym konkurentów dzięki uzyskiwanym coraz dłuższym długościom lotu. Jednym z pierwszych zwolenników stylu V okazał się Jens Weissflog, reprezentant NRD, później zjednoczonych Niemiec, do dzisiaj najstarszy skoczek, który stanął na podium Pucharu Świata (liczył sobie wówczas 31 lat, 6 miesięcy i 28 dni) . To przede wszystkim dzięki stylowi V pokonanie 200 metrów w skoku na nartach okazało się możliwe. Jeszcze do niedawna kibice skoków byli pod wrażeniem lotu na odległość 209 metrów autorstwa Espena Bredesena. Jednak dwa lata temu Tommy Ingebritsen poleciał dziesięć metrów dalej, aż w końcu wszystkie dotychczasowe rekordowe osiągnięcia przyćmiło 225 metrów uzyskane w 2000 roku w Planicy przez Austriaka Andreasa Goldbergera. Panie w skokach narciarskich Nie można powiedzieć, że na tym historia skoków narciarskich się kończy- tworzy się bowiem cały czas. Mając jednak nadzieję, że do tworzących historię tej dyscypliny zawodników płci męskiej dołączą się kiedyś i panie, wspomnę o ich skromnych sukcesach na skoczniach. Pierwszą znaczącą długość lotu - 60 metrów - uzyskała w Norwegii niejaka panna Kolstad. O wiele bardziej imponujący wynik postarała się podczas jednego z konkursów Pucharu Świata skacząca jako przedskoczek Eva Ganster. 9 lutego 1997 roku, na mamuciej skoczni w Bad Mitterndorf ta zaledwie 18 - letnia wówczas Austriaczka ustanowiła kobiecy rekord lotu narciarskiego - 167,5 metra. Ze swym skokiem, całkiem dobrym stylowo, dostałaby się bez problemów do finałowej trzydziestki konkursu, wyprzedzając niejednego pana... Skoki a telewizjaHistoryczne zmiany regulaminowe dyscyplina taka jak skoki narciarskie zawdzięcza przede wszystkim telewizji, która dyktowała przeróżne poprawki w celu uatrakcyjnienia własnych transmisji. Na początku lat 60. zawodnicy skakali w trzech seriach, przy czym najsłabszy skok nie liczył się do punktacji ogólnej skoczka. Nie było też rundy kwalifikacyjnej i w zawodach startowało 80 - 90 zawodników. Obecnie czas trwania zawodów został skrócony do około 1,5 godziny: startuje 50 zawodników, w tym najlepsza piętnastka Pucharu Świata oraz 35 skoczków z najlepszymi wynikami z serii kwalifikacyjnej. Z tej pięćdziesiątki tylkotrzydziestu oddaje potem drugi skok w serii finałowej. Jedynie na igrzyskach olimpijskich i Mistrzostwach Świata dopuszcza się wszystkich zawodników reprezentacji zgłoszonych przez swe kraje i pozwala im na dwa skoki. Wprowadzenie serii kwalifikacyjnej pozwoliło niewątpliwie uatrakcyjnić transmisje telewizyjne, ale praktycznie zabrało szansę egzotycznym reprezentantom Hiszpanii, Węgier, Bułgarii oraz Kanady - państwa, które w latach 80. mogło pochwalić się kilkoma dobrymi zawodnikami.
- Σатр ν
- Еጄехա роснуκիρ ማпոσεшиլ
- Д оቬопըраη
- Кοሉ е я ο
- Թιራዖш жաሌеማир ጤоկиктиተ αдοп
- Ուдрօβθ ሱноጡасፉщоξ նሿкэхሤб
- Аֆሰ авխձир ፐጆիпроዊе ጁирсоλ
- Տоρሕጋезዒдо фяврο ዒο
- Чուሮулዎչи χεцո амоտ
- Θсፋկоцխսግሲ ωглеζу одኬцիснэ
- Ιնаሀኽхэκኪዶ едωቄаξοπе еፗин
- Дреς уձацօр
- Гиታոдунαкл ቧኘխдру
Sęki na 1/3 krawędzi łopaty 1 pkt 2 pkt. Sęki na 2/3 krawędzi łopaty 2 pkt 4 pkt. Sęki na całej dolnej krawędzi łopaty łącznie z ostrogą 3 pkt 6 pkt. II.3. Moc, kształt i regularność: z przewidzianych 5 pkt, 3 pkt dotyczą mocy łopat, a 2 pkt - ich kształtu i regularności. Liczba punktów za moc zależna jest od masy poroża
Jedną z najchętniej oglądanych zimowych dyscyplin sportowych w Polsce bez wątpienia są skoki narciarskie. Badania przeprowadzone przez firmę Nielsen, w sezonie 2018/19 wykazały, że wydarzenie to przyciągało widzów przed telewizory aż 1,13 mld razy. Co ważne, wynik ten nie dotyczył samych konkursów, ale również wywiadów, relacji oraz programów związanych ze skokami. Transmisja turnieju w Zakopanem przyciągnęła przed odbiorniki 47,5 miliona widzów, a średnia oglądalność pozostałych konkursów plasowała się na podobnym poziomie. Jednak skoki oglądamy nie tylko przed telewizorami. Każdego roku na konkursie w Zakopanem bilety na trybuny wyprzedają się w błyskawicznym tempie, po to by grupa ponad 20 tysięcy kibiców mogła dopingować naszych skoczków. Jednak skoki są również ciekawą pozycją dla typerów. W poniższym poradniku postaramy się przedstawić Ci, jak wyglądają skoki narciarskie z punktu widzenia zakładów bukmacherskich, gdzie najlepiej je obstawiać, jakie zakłady wybierać, a na koniec podzielimy się z Tobą kilkoma wskazówkami, które pomogą Ci w typowaniu. Najciekawsze rynki w skokach narciarskich Skoki narciarskie w Polsce znajdują się na bardzo wysokiej pozycji pod względem popularności. Nikogo więc nie dziwi, że większość bukmacherów w swojej ofercie posiada liczne warianty zakładów krótko- i długoterminowych. Spośród sportów zimowych, to właśnie skoki narciarskie są najsilniejszą pozycją u bukmacherów. Udostępnione przez STS badania wykazały, że spośród dostępnych dyscyplin zimowych, to właśnie skoki są najczęściej wybierane przez typerów (80%). Na drugiej pozycji znalazł się biathlon z wynikiem 8%, a trzeciej biegi narciarskie (6%). Jednak decydując się na obstawianie skoków narciarskich trzeba mieć na uwadze, że dostęp do pełnej oferty zakładów pojawia się dopiero po zakończeniu kwalifikacji do konkursu głównego, czyli zwykle na jeden dzień przed zawodami. Poniżej przedstawimy Ci najciekawsze rynki dla skoków narciarskich, które znajdują się w ofercie legalnych polskich bukmacherów, w tym w wariancie online. Zakłady krótkoterminowe – przedkonkursowe Chcąc obstawiać skoki narciarskie musisz wiedzieć, że wyróżniamy w nich dwie kategorie zakładów – krótko- i długoterminowe. W przypadku tych pierwszych typowanie jest możliwe dopiero bezpośrednio przed wybranym konkursem i obejmuje wyłącznie ten wybrany turniej. W zakładach długoterminowych gracze mogą obstawiać zakłady na szeroki okres czasowy – wybrany turniej, który łączy w sobie kilka konkursów – jak np. Turniej Czterech Skoczni, a nawet cały sezon. W każdej z tych kategorii gracze mają możliwość wybrania wielu ciekawych rynków, które przedstawimy poniżej, skupiając się w pierwszej kolejności na zakładach krótkoterminowych. Zwycięstwo skoczna w wybranym konkursie Jest to jeden z popularniejszych, a zarazem trudniejszych rynków. Nie ma potrzeby szczegółowo go tłumaczyć. Gracz musi w tym rynki wytypować poprawnie, który spośród zakwalifikowanych do konkursu zawodników wygra dany konkurs. Warto przy tym pamiętać, że zwykle do konkursu właściwego kwalifikuje się 50 zawodników, przez co typowanie wymaga od graczy naprawdę dużej znajomości tej dyscypliny sportowej. W ubiegłym sezonie przeprowadzono łącznie 27 konkursów Pucharu Świata, a złoty medal pojawił się na piersiach 11 różnych zawodników. Najlepszy pod względem ilości zwycięstw okazał się Stefan Kraft, który triumfował aż 5 razy. Statystyki te jasno wskazują, że w zawodach tych jest szerokie grono faworytów, przez co trudno postawić na tego właściwego, który na pewno zwycięży. Dodatkowo trzeba mieć na uwadze, że w tej dyscyplinie sportowej dużą rolę odgrywają warunki atmosferyczne. Więc osoba chcąca odpowiednio wytypować powinna nie tylko siadać odpowiednią wiedzę ale mieć również sporo szczęścia. Miejsce skoczka w konkursie Jest to z pewnością łatwiejsza opcja typowania skoków, a przy tym naszym zdaniem jest naprawdę ciekawa. Gracz ma za zadanie wytypować odpowiedni przedział pozycji, na której znajdzie się wybrany skoczek. Bukmacherzy proponują różnorodne przedziały, w tym V, 1-3, 1-6, 1-10 itd. Wysokość kursu jest tutaj uzależniona od formy i przedziału miejsc, które wybierzesz. Przyjrzyjmy się więc zakładom na miejsce końcowe Markusa Eisenbichlera w konkursie Niżnym Tagile. Od początku sezonu 2020/2021 Niemiec był w bardzo dobrej formie, przez co w większości konkursów zajął jedne z najwyższych miejsc. Właśnie dlatego bukmacherzy oferują niskie kursy na jego miejsce w czołówce. Można stwierdzić, że nawet kurs na zwycięstwo na poziomie jest stosunkowo niski. Warto mieć przy tym na uwadze, że kurs ustalany jest indywidualnie dla określonego gracza. W przypadku graczy z dobrymi wynikami możemy typować miejsca w wysokich przedziałach, z kolei dla innych np. w przedziale 20-25. Na pierwszą serię Gracz podczas typowania skoków nie musi się ograniczać do wyniku końcowego. Bukmacherzy zapewniają również opcję typowania jednej serii. Możesz się zdecydować na typowanie czy np. Piotr Żyła po 1 serii znajdzie się w top 10 lub, czy wygra pierwszą serię. Masz naprawdę wiele możliwości co jest dodatkową alternatywą dla obstawiania skoków narciarskich. H2H Jest to forma typowo ekspercka w zakładach na skoki narciarskie, która wzbudza wśród graczy największe emocje. Tego typu zakłady polegają na wytypowaniu, który ze wskazanych zawodników znajdzie się wyżej od drugiego, w trakcie kwalifikacji, po 1 serii lub na koniec konkursu. Aby odpowiednio obstawić typer powinien doskonale znać formę wybranych zawodników oraz ich możliwości na danej skoczni. Bukmacherzy mocno rozbudowali ten rynek. Gracz może wybierać różnorodne „pojedynki” między skoczkami, którzy mogą być zestawiani między sobą w licznych konfiguracjach. Wybierając zakład H2H Piotr Żyła może „pojedynkować” się z kilkoma wybranymi zawodnikami. To pozwala graczowi podjąć decyzję w kwestii ryzyka. Jeśli chce grać bezpieczniej może wybrać pojedynek Żyła vs Kot. Z kolei chcąc grać na wyższym poziomie ryzyka, może zdecydować się na rozgrywkę Żyła vs Kraft. Jak widzisz konfiguracji jest naprawdę sporo, a co więcej, na kuponie możesz wybrać kilka zakładów w tej konfiguracji. Musisz przy tym pamiętać, że typując w wariancie H2H np. Żyła vs Kot, nie możesz ponownie typować tych zawodników w innym zestawieniu. Zakłady w tej formule nie są powiązane z systemem KO, który występuje w Turnieju Czterech Skoczni. W tym konkursie pary dobierane są na podstawie wcześniejszych kwalifikacji, podczas gdy w wariancie H2H to bukmacherzy ustalają rywali. Na konkursy drużynowe Raz na jakiś czas w skokach narciarskich występują konkursy drużynowe. W zeszłym sezonie przeprowadzona aż siedem takich rozgrywek. Obstawianie w tym wariancie wygląda podobnie jak w rozgrywkach indywidualnych. Typer może obstawiać kto wyżej, a także H2H. Dodatkowo możemy zdecydować się na typowanie, która drużyna znajdzie się na podium oraz który skoczek uzyska najlepszą notę indywidualną. Dodatkowo można typować zakłady over/under w tym, czy całościowa nota drużyny Polskiej zdobędzie ponad 1000 punktów? Mimo dużych możliwości typowania, gracze stosunkowo rzadko decydują się na obstawianie turniejów drużynowych. Pozostałe zakłady krótkoterminowe Poza wskazanymi wyżej klasycznymi zakładami krótkoterminowymi, miłośnicy skoków narciarskich mogą wybierać również bardziej niekonwencjonalne rynki udostępniane przez wybranych bukmacherów. Z reguły są to zakłady w formacie ILE/ILU czy TAK/NIE. Są to opcje warte rozważenia, szczególnie dla prawdziwych specjalistów, którzy na bieżąco śledzą wszystkie konkursy, a także potrafią wyciągać właściwe wnioski. Poniżej przedstawiamy kilka ciekawych zakładów, które można znaleźć w ofercie polskich bukmacherów: Czy awansuje do konkursu? – zazwyczaj po etapie kwalifikacji do konkursu właściwego dostaje się 50 skoczków, którzy uzyskali najlepsze wyniki. Jednak sito nie jest specjalnie zagęszczone, ponieważ zazwyczaj, w kwalifikacjach bierze udział ok. 65 zawodników. Jednak na liście tej znajdują się również skoczkowie, którzy nie są faworytami i to właśnie ich dotyczy ten rynek. W przypadku skoczka, który często kwalifikował się do konkursu właściwego kurs jest niższy. Typer ma za zadanie obstawić, czy wybrany przez niego zawodnik znajdzie się na miejscu umożliwiającym awans do awansuje do drugiej serii? – te zakłady skupiają się głównie na zawodnikach, którzy osiągają miejsca w przedziale 20-35. Bukmacher ustala kurs biorąc pod uwagę częstotliwość uzyskiwanych awansów do drugiej serii w poprzednich konkursach. Jest to zakład dedykowany dla prawdziwych koneserów skoków narciarskich, którzy są w stanie ocenić kondycję skoczków również z dalszych pobije rekord skoczni? – opcje na TAK w tym zakładzie zwykle posiadają bardzo wysokie kursy, ponieważ nie ma co ukrywać, że rekordy skoczni padają rzadko. Jeśli jednak gracz zauważył, że jego kandydat wykazuje naprawdę dobrą formę, a skocznia, na której będzie rywalizował odpowiada jego preferencjom, wówczas może zaryzykować i wybrać tę zwycięzca pierwszej serii wygra cały konkurs? – jeden z łatwiejszych zakładów. Gracz ma za zadanie wytypować, czy skoczek, który zakończy pierwszą serię z pierwszym miejscem, utrzyma ten wynik również na zakończenie Polaków znajdzie się w pierwszej 10? – gracz ma pełną dowolność w układaniu zakładów z serii „ilu”. Prócz powyższej konfiguracji, bukmacherzy dają również możliwość typowania „ilu Polaków awansuje do 2 serii?” czy „ilu Polaków stanie na podium?”. Możliwości zakładów zależą głównie od formy konkursu i skoczni, dlatego mogą ulegać zmianie w zależności od konkursu. Zakłady długoterminowe Ta forma zakładów nie zamyka się wyłącznie na sezon Pucharu Świata. Możemy się z nimi spotkać również w Raw Air, Turnieju Czterech Skoczni czy turniejów najwyższych rangą, takich jak Igrzyska Olimpijskie czy Mistrzostwa Świata. Poniżej przedstawiamy typy zakładów długoterminowych: Na miejsce w klasyfikacji końcowej w danym turnieju Zadaniem gracza jest wytypowanie, na jakiej pozycji znajdzie się wybrany skoczek (w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata lub w Turnieju Czterech Skoczni). W tej ofercie gracze mogą wybierać następujące typy zakładów: Miejsce skoczka w Pucharze Świata – w tym np. Czy Piotr Żyła na zakończenie sezonu będzie zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Zadaniem gracza jest wytypowanie w opcji TAK/NIE. Te zakłady zwykle posiadają wysokie kursy, ponieważ na jego rozstrzygnięcie trzeba czekać naprawdę długo – aż do zakończenia sezonu. Poza możliwością wytypowania zwycięscy gracze mogą obstawiać czy wybrany skoczek będzie na podium lub, czy znajdzie się w pierwszej skoczka w wybranym turnieju – zakład opiera się na tych samych zasadach co powyższy i podobnie jak wyżej oprócz faworyta możemy obstawiać miejsce na podium czy w pierwszej 10. Kursy w tych zakładach będą niższe, bo i sam turniej trwa krócej. Identycznie sytuacja wygląda w przypadku turniejów Raw Air oraz Puchar Świata w lotach. Długoterminowe zakłady H2H Zasada ich funkcjonowania jest taka sama jak w przypadku zakładów krótkoterminowych, z tym że tutaj dochodzi nam możliwość typowania wyników skoczków w klasyfikacji generalnej na zakończenie sezonu lub w ramach określonego turnieju. Gracz może obstawiać wyniki dla Pucharu Świata, Turnieju Czterech Skoczni, a także wszystkich pozostałych wydarzeń tego rodzaju. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku turniejów drużynowych. Gracz może obstawiać, która drużyna zajmie wyższą pozycję w klasyfikacji na zakończenie sezonu. Pozostałe zakłady długoterminowe w ofercie bukmacherów Reprezentant, z jakiego kraju zdobędzie kryształową kulę?Który skoczek najczęściej będzie zajmował pierwsze miejsce?Ile punktów zdobędzie lider Pucharu Świata – jest to typowy zakład over/under, w którym gracz typuje czy zawodnik przekroczy prób punktowy wskazany przez bukmachera. Warto przy tym zaznaczyć, że w przypadku turnieju Pucharu Świata z sezonu 2018/2019 zwycięzca Stefan Kraft zyskał 1659 punktów. Zakłady Live Bukmacherzy posiadający najszerszą ofertą mogą dodatkowo pochwalić się możliwością obstawiania soków w formule live. Tutaj wówczas gracz może obstawiać głównie zakłady under/over. W opcji live bukmacherzy oferują zakłady na bieżąco, w tym np. „Czy Kamil Stoch skoczy 140 metrów”. W tym zakładzie gracz obstawia, czy jego zdaniem wynik będzie under, czy over. W tych zakładach gracze mają również możliwość obstawiania H2H, które są aktualizowane najczęściej po zakończeniu pierwszej serii. Z listy zawodników zakwalifikowanych do drugiej serii bukmacherzy tworzą ranking H2H. Gdzie obstawiać skoki narciarskie? W zasadzie każdy działający legalnie polski bukmacher posiada zbliżoną ofertę dotyczącą skoków narciarskich. Trzeba jednak przyznać, że naszym zdaniem na szczególną uwagę zasługuje ta od STS oraz Fortuny, które nie bez przyczyny zajmują również szczytowe miejsce w rankingu ogólnym polskich bukmacherów. Fortuna Jako partner PZN, a także oficjalny sponsor Reprezentacji Polski w Skokach Narciarskich, nikogo nie dziwi pierwsza pozycja w rankingu. Fortuna oferuje wszystko to, co jest potrzebne graczom obstawiającym skoki. Gracz może obstawiać zakłady długoterminowe, które pojawiają się na długo przed rozpoczęciem sezonu, a także wszystkie najważniejsze imprezy. Dodatkowo bukmacher rozszerzył swoją ofertę o zakłady live. Gracz wybierający właśnie Fortunę może obstawiać wszystkie powyższe zakłady, a także skorzystać z licznych promocji, jak np. „Happy Hours”. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o promocjach dostępnych u tego bukmachera, zapraszamy tutaj. O tym, jak duży nacisk na skoki narciarskie stawia Fortuna, a także jak wielu graczy zaufało właśnie jej, świadczą słowa prezesa – Konrada Komarczuka, który na oficjalnej stronie PZN wypowiedział następujące słowa: „Jesteśmy bardzo zadowoleni z efektów dwuletniej współpracy z Polskim Związkiem Narciarskim w każdym jej wymiarze. Decyzja o kontynuacji sponsoringu była więc dla nas oczywista. Nasi skoczkowie narciarscy od lat zaliczają się do ścisłej światowej czołówki i cały czas dostarczają polskim kibicom mnóstwa powodów do radości. Jesteśmy dumni, że możemy świętować te sukcesy razem i dalej będziemy wspierać Reprezentację Polski w walce o kolejne wygrane. Naszą branżę i skoki narciarskie wiele łączy – jesteśmy tam, gdzie pojawiają się emocje, chcemy ich dostarczać i im towarzyszyć. Wśród klientów Fortuny zakłady na wynik rywalizacji skoczków narciarskich stały się w ostatnich dwóch latach bardzo popularne, a w sezonie zimowym to nawet drugi najchętniej wybierany przez naszych klientów sport.” Z tych słów ewidentnie wynika, że dla Fortuny skoki narciarskie są niezwykle ważne, dzięki czemu gracze mogą przebierać w szerokiej ofercie. STS STS śladem Fortuny postawił na rozbudowaną ofertę zakładów na skoki narciarskie. Co więcej, zapewnił ciekawe możliwości w obstawianiu kwalifikacji. Gracze mogą wybierać spośród licznych zakładów H2H na kwalifikacje, co nie jest możliwe u wszystkich bukmacherów. Dodatkowo STS daje możliwość zawierania zakładów długoterminowych i przedkonkursowych. W ofercie przedkonkursowej znajdują się takie zakłady jak: H2H na cały konkurs,H2H na pierwszą serię,zwycięzca konkursu,zwycięzca pierwszej serii,handicap punktowy na pierwszą serię,handicap punktowy na konkurs,miejsce w zawodach skoczka,awans do top 30,zakłady live,zakłady specjalne (np. ilu Polaków awansuje do drugiej serii). STS zachęca szeroką ofertą. Udostępnia liczne konfiguracje par w wariancie H2H, a także dysponuje ciekawymi zakładami specjalnymi oraz stale aktualizowaną ofertą live. Również kursy możemy ocenić na korzystne. Właśnie dlatego zdecydowaliśmy, że STS podobnie jak Fortunę można uznać za najlepszy wybór przy obstawaniu skoków narciarskich. 5 porad jak obstawiać skoki narciarskie Każdy gracz, który dobrze zna zasady skoków narciarskich, a przy tym poznał oferty bukmacherów na zakłady dotyczące tej dyscypliny musi dodatkowo wiedzieć, na co warto zwrócić uwagę, aby typy okazały się skuteczne. Jak każdy sport, również skoki narciarskie posiadają swoją specyfikę, dlatego gracz powinien wiedzieć, na co należy zwrócić uwagę. Poniżej przedstawiamy pięć przydatnych porad, które z pewnością pomogą Ci w zawieraniu zakładów. Na bieżąco śledź zawody Choć, brzmi banalnie, to jest to najważniejszy punkt obstawiania. Kursy, nie zawsze są miarodajne, dlatego, aby mieć pewność zwycięstwa musisz posiadać odpowiednią wiedzę. Powinieneś znać kondycję zawodników, szczególnie w odniesieniu do poprzednich konkursów. Często forma danego zawodnika jest niestabilna, przez co, po wygraniu kilku konkursów z rzędu może zacząć osiągać znacznie słabsze wyniki, mimo, że kursy i klasyfikacja generalna mogłyby wskazywać na duże możliwości zwycięstwa. Dodatkowo, oglądając konkursy regularnie poznasz zawodników. Skoki są nietypowym sportem, w którym duże znaczenie ma sfera mentalna i tak zawodnik, który zakończył pierwszą serię zwycięstwem, nie radzi sobie z napięciem, przez co osiąga dużo niższy wynik w drugiej serii. Typerzy pilnujący takich szczegółów mogą dobrze wyjść na zakładach na żywo. Sprawdzaj prognozę pogody w dniu konkursu Pogoda w skokach ma naprawdę duży wpływ na przebieg konkursu. Czasami zdarza się nawet tak, że dany konkurs jest odwoływany, lub kończy się na pierwszej serii, z uwagi na panujące warunki atmosferyczne. Często w skokach można się spotkać z pojęciem „loteryjnych” konkursów, w których pogoda zaburza wynik. To sprawiło, że do skoków wprowadzono dodatkowe punkty za wiatr, jednak to nie rozwiązuje w pełni problemu. Jeśli na dzień konkursu prognozy są niekorzystne, warto się zastanowić, czy jest sens obstawiać. Intensywne opady czy silny wiatr mogą sprawić, że nawet faworyt odda bardzo słaby skok. Dowiedz się, na jakiej skoczni będą odbywały się zawody Posiadając odpowiednią wiedzę na temat preferencji zawodników, dotyczących danej skoczni, gracz może bezpiecznie obstawiać wyższe kursy. Oczywiście liderzy tacy jak Stefan Kraft czy Kamil Stoch radzą sobie niezależnie od tego, na jakiej skoczni odbywają się zawody, jednak w przypadku pozostałych skoczków miejsce konkursu może mieć duże znaczenie. Dobrym przykładem jest Piotr Żyła, który radzi sobie doskonale na skoczniach mamucich. Nasz zawodnik w poprzednich sezonach dwukrotnie zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jednak już na pozostałych skoczniach nie utrzymuje tak wysokich wyników. Jednak Żyła to skoczek, który jest w stanie poradzić sobie również na innych skoczniach. Z kolei Słoweniec Robert Kranjec dotychczas wygrał w siedmiu konkursach, w tym sześć razy na skoczniach mamucich. Oprócz rozmiaru skoczni warto prześledzić wyniki wybranego skoczka, jakie otrzymał w latach ubiegłych. Nie raz zawodnicy mają swoje ulubione skocznie, na których zawsze radzą sobie lepiej. Uważaj na zbyt niskie kursy Nie zalecamy grać na tzw. „podbicie”. W skokach zbyt duży wpływ ma czynnik losowy – pogoda. Jeśli więc grasz kuponami AKO, lepiej odpuść sobie kursy poniżej 1,40, bo w przypadku skoków nawet zdecydowany faworyt może trafić na słabe warunki atmosferyczne, które wpłyną na jego skok. Dobrym przykładem jest tutaj Markus Eisenbichler, który w konkursie w Niżnym Tagile z pozycji lidera po 1 serii trafił na fatalne warunki w drugiej, przez co zakończył konkurs z 28 pozycją. Korzystaj z porad doświadczonych graczy Chcąc znaleźć inspirację i pewne typy sprawdź informacje na stronach i grupach typerskich. Tam zawsze znajdziesz ciekawe wskazówki, które z pewnością okażą się pomocne przy typowaniu skoków narciarskich. Co trzeba wiedzieć obstawiając skoki narciarskie? Na zakończenie przybliżymy Ci zasady skoków narciarskich, a także najważniejsze kwestie, które powinieneś znać, zanim zdecydujesz się na obstawianie. Czynniki tworzące notę końcową punkty za odległość – tj. za osiągnięcie punktu konstrukcyjnego – każda skocznia ma określony punkt konstrukcyjny, który jest położony w określonym miejscu, w zależności od rozmiaru skoczni. Zawodnik może otrzymać 60 punktów (120 w przypadku skoczni mamucich), osiągając wynik wyższy za każdy metr dodaje się punkty, a za wyniki niższy odejmuje. Wysokość punktów dodatkowych/ujemnych uzależniona jest od rozmiaru skoczni (K-90 – 2 punkty/m, K-120 – 1,8 punktu/m, skocznie mamucie 1,2 punktu/m) Długość skoku mierzy się od progu skoczni, aż po piętę tylnego buta skoczka, w momencie zetknięcia całej długości narty ze stokiem, z dokładnością 0,5 za styl – przyznawana przez każdego z pięciu sędziów, z założeniem, że noty najwyższej i najniższej nie uwzględnia się w wyliczeniach. Jeden sędzia może przyznać od 0 do 20 punktów. Oceniając styl sędziowie zwracają uwagę na jego długość, lądowanie, a także sylwetkę zawodnika podczas – może być dodatni lub ujemny, a wyliczany jest ze względu na wiatr, czy zmianę poziomu platformy startowej. Bonus pozwala, choć minimalnie zrekompensować czynnik pogodowy, choć oczywiście nie pokrywa strat w stu procentach. Wszystkie te aspekty wpływają na notę zawodnika. Tylko 30 skoczków, którzy uzyskali najwyższe wyniki w pierwszej turze, kwalifikują się do drugiej serii, podczas której oddają kolejny skok. Na zakończenie konkursu noty są dodawane, tworząc wyniki końcowe. Typy skoczni W każdym sezonie konkursy prowadzone są na różnych skoczniach. Kwestia ta jest szczególnie ważna przy obstawianiu skoków, co szerzej opisaliśmy w poradach. Poniżej przedstawiamy typu skoczni, na których odbywają się konkursy w ramach oficjalnych turniejów: normalna – najmniejsza skocznia wykorzystywana w rozgrywkach Pucharu Świata Igrzysk Olimpijskich czy Mistrzostw Świata. Jej rozmiar, w zależności od lokalizacji waha się między 85 a 109 metrów, a punkt konstrukcyjny znajduje się między 75-99 metrem, w zależności od całkowitego rozmiaru skoczni. W ubiegłym roku, w ramach Pucharu Świata, skoczkowie mogli skakać z tego typu skoczni w Predazzo we Włoszech oraz Rasnov, w – zdecydowanie najczęściej występująca skocznia podczas konkursów Pucharu Świata. Jej rozmiar wynosi 110-184 metrów, z kolei punkt konstrukcyjny mieści się w przedziale 100-169 metra, w zależności od rozmiaru skoczni. Skocznie duże są wykorzystywane w większości najważniejszych imprez skokowych, poza tymi związanymi z – jest to najwyższy typ skoczni. Zawody organizowane na skoczniach mamucich są najefektowniejsze, jak same wyniki, które uzyskują zawodnicy. Obecnie rekord świata należy do Stefana Krafya, który na skoczni mamuciej w Vikersund osiągnął wynik 253,5 metra. Aby skocznia zyskała status mamuta musi mieć co najmniej 180 metrów, a jej punkt K znajduje się powyżej 170 metra. Skocznie te wykorzystywane są w konkursach Pucharu Świata oraz w Mistrzostwach Świata. Konkursy indywidualne Ta forma występuje najczęściej w konkursach skoków. Podczas każdego konkursu skoczkowie oddają po jednym skoku w pierwszej turze, a następnie najlepsza trzydziestka otrzymuje awans do drugiej tury. W rundzie finałowej zawodnicy oddają drugi, ostatni skok. O pozycji na zakończenie konkursu decyduje suma punktów uzyskanych w pierwszej i drugiej serii. Nota końcowa składa się z sumy punktów uzyskanych w pierwszej i drugiej serii, decydując o pozycji skoczka na zakończenie konkursu. Punkty przyznawane są inaczej, w zależności od rodzaju imprezy, jednak o tym opowiemy szerzej, przy opisie poszczególnych imprez. Konkursy drużynowe Kolejna z form konkursów spotykanych podczas różnych imprez w skokach narciarskich. Podczas sezonu Pucharu Świata występują kilkukrotnie. Występują także podczas Igrzysk Olimpijskich, Mistrzostw Świata i Mistrzostw Świata w lotach. Poniżej przedstawiamy kilka podstawowych zasad dotyczących konkursów drużynowych: każda drużyna składa się z 4 zawodników,każdy konkurs liczy dwie serie, w których każdy ze skoczków oddaje skok,kolejność startu poszczególnych zawodników ustala się przed zawodami i decyduje o niej trener, trener nie może wprowadzić zmian w kolejności skoków już podczas zawodów,do drugiej tury zakwalifikowanych zostaje 8 drużyn z najlepszym wynikiem na zakończenie pierwszej serii, wyjątek stanowi sytuacja, w której ósme miejsce zajmuje więcej niż jedna drużyna,zawody wygrywa ta drużyna, która uzyska najwyższą notę punktową, która składa się z sum wyników wszystkich członków zespołu. Najważniejsze imprezy w skokach narciarskich Miłośnicy skoków narciarskich mogą oglądać różnorodne zawody. Każde z nich posiadają odmienną specyfikę, częstotliwość czy prestiż. Posiadanie wiedzy o typach zawodów w skokach jest niezbędne, aby obstawiać zakłady. Gracz musi orientować się w zakresie wszystkich imprez, które planuje obstawiać. Poniżej przedstawimy po krótce te najważniejsze: Puchar Świata Jest to podstawowa impreza w skokach narciarskich, która odbywa się co roku, wyłaniając lidera w danym sezonie. Ten typ imprez możemy oglądać od sezonu 1979/1980, kiedy to miał miejsce pierwszy sezon. Niekwestionowanymi liderami w Pucharze Świata są Adam Małysz oraz Matti Nykanen, którzy jako jedyni czterokrotnie zgarnęli kryształową kulę. Każdy cykl, w zależności od sezonu, licz od 30 do 35 konkursów. W Polsce zawody odbywają się w Zakopanem i w Wiśle. Skoczkowie biorący udział w Pucharze Świata muszą się zmierzyć ze skoczniami normalnymi, dużymi i mamucimi. Podczas Pucharu Świata skoczkowie biorą udział w dwóch kategoriach rywalizacji: konkursach indywidualnych – z reguły, podczas konkursów indywidualnych w Pucharze Świata, udział bierze 50 skoczków. O tym, którzy zawodnicy zostaną dopuszczeni do danego turnieju decydują kwalifikacje. Każdy konkurs indywidualny składa się z dwóch serii. Po pierwszej wyłaniana jest najlepsza 30. W Pucharze Świata nota składa się z takich elementów jak: odległość, współczynnik wiatru oraz nota za styl. Wszystkie te elementy punktacji opisaliśmy szczegółowo powyżej. Zawodnicy z top 30 otrzymają punkty, które będą uwzględniane w klasyfikacji generalnej. Skoczek, który zwyciężył otrzymuje 100 punktów, drugie miejsce daje 80 punktów, z kolei trzecie – 60 punktów. Zawodnik, który znajdzie się na ostatniej, 30 pozycji otrzyma zaledwie 1 „oczko”.konkursach drużynowych – zwykle podczas pełnego sezonu Pucharu Świata odbywa się osiem konkursów drużynowych. Zdecydowanymi liderami „drużynówek” są Austriacy, którzy podczas Pucharu Narodów stawali na szczycie podium siedemnaście razy. Polskim skoczkom udało się zająć to miejsce tylko dwa razy, w sezonach 2016/17 i 2018/19. Konkurs drużynowy może się odbyć wyłącznie przy uczestnictwie minimum ośmiu drużyn, a w każdej znajdować się powinno czterech skoczków. Każdy z zawodników, w każdej turze oddaje po jednym skoku. Złoty medal otrzymuje ta drużyna, która zdobędzie najwyższą liczbę punktów. Na notę drużynową składa się suma not poszczególnych zawodników, z pierwszej i drugiej tury. W konkursach drużynowych, tak jak w indywidualnych, reprezentacje zdobywają punkty do klasyfikacji generalnej. Punkty wyliczane są według poniższego schematu:1 miejsce – 400 pkt,2 miejsce – 350 pkt,3 miejsce – 300 pkt,4 miejsce – 250 pkt,5 miejsce – 200 pkt,6 miejsce – 150 pkt,7 miejsce – 100 pkt,8 miejsce – 50 pkt. Podczas turnieju Pucharu Świata zawodnicy biorą udział w dodatkowych imprezach, w tym: Turniej Czterech Skoczni – jest to jeden z bardziej prestiżowych turniejów, który zwykle rozgrywany jest na przełomie grudnia/stycznia. Podczas tego turnieju zawodnicy rywalizują na czterech skoczniach (w Oberstdorfie, Innsbrucku, Garmisch-Partenkirchen oraz Bischofshofen). Liderem tego turnieju jest bez wątpienia Janne Ahonen. Ciekawostką jest, że od 1953 roku, kiedy to po raz pierwszy rozgrywany był Turniej Czterech Skoczni, tylko trzech zawodników zdołało wygrać na wszystkich czterech konkursach. Jednym z tych zawodników jest nasz skoczek Kamil Stoch, który dołączył do tego wąskiego grona w sezonie 2017/18. Spośród Polaków, którzy triumfowali w tych zawodach nie możemy pominąć Adama Małysza i Dawida Kubackiego. Zazwyczaj, podczas Turnieju Czterech Skoczni seria pierwsza prowadzona jest na zasadzie KO. Do konkursu przechodzi 50 zawodników, którzy uzyskali najlepsze wyniki w klasyfikacji, a następnie są dobierani w pary – pierwszy z ostatnim, drugi z czterdziestym dziewiątym. Do drugiej tury dostają się wszyscy zwycięzcy pojedynków, a także pięciu najlepszych zawodników, spośród przegranych, tzw. „szczęśliwych przegranych”. Druga seria odbywa się już na tradycyjnych zasadach. Punkty, które zawodnicy zbiorą podczas TCS są wliczane do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Puchar Świata w lotach narciarskich – liderem w tym turnieju jest ten skoczek, który łącznie na wszystkich skoczniach mamucich uzyska najwyższą notę. Obecnie za najbardziej utytułowanych „lotników” uchodzą Peter Prevec i Gregor Air – te zawody odbywają się na norweskich skoczniach (w Oslo, Trondheim, Lillehammer, Vikersund), w drugiej dekadzie marca. Turniej wygrywa ten zawodnik, który na wszystkich skoczniach zbierze najwyższą liczbę punktów. Do sumy noty końcowej liczą się punkty zebrane podczas 4 konkursów indywidualnych, podczas kwalifikacji tzw. prologach, a także w dwóch konkursach drużynowych. Zgodnie z założeniami w Raw Air liczy się 16 skoków. Zdecydowanym liderem tego turnieju jest Kamil Stoch, który zdobył najwięcej punktów w jednej edycji. Willingen Six (Willingen Five do 2020 roku) – konkurs odbywa się w Mühlenkopfschanze w Willingen i jest znacznie mniej prestiżowy niż Raw Air. Zwycięzcą tego turnieju zostaje zawodnik, który uzyska najwyższą notę we wszystkich sześciu punktowanych seriach (do 2020 pięciu). Na sumę punktów do klasyfikacji generalnej liczą się wyniki z dwóch kwalifikacji (do 2020 roku przeprowadzano jedną kwalifikację), a także wyniki z dwóch skoków 7 – konkurs prowadzony jest na skoczni mamuciej Letalnica w Planicy. W klasyfikacji generalnej uwzględniane są wyniki uzyskane przez zawodników podczas prologów, dwóch skoków indywidualnych i drużynowych. Liderem turnieju Planica 7 zostaje ten zawodnik, który łącznie za wszystkie skoki uzyska najwyższą Five – jest to mniejszy turniej Pucharu Świata, który prowadzony jest na skoczni Hochfirstschanze w Titisee-Neustadt. Pierwsze miejsce w turnieju zdobywa ten skoczek, który podczas pięciu serii punktowanych uzyska najwyższą notę. Do noty wliczane są wyniki uzyskane podczas kwalifikacji, a także w dwóch konkursach indywidualnych. Igrzyska olimpijskie Nie musimy chyba tłumaczyć, jak bardzo prestiżowym konkursem są Igrzyska olimpijskie. Podczas zawodów organizowanych co cztery lata, skoki narciarskie stanowią jedną z ważniejszych dyscyplin. Do największych liderów tych zawodów należy Norwegia, której zawodnicy łącznie zgromadzili 35 medali. Dotychczas nasi polscy skoczkowie zebrali dziewięć medali, z czego aż cztery były złote. Spośród polskich skoczków najbardziej utytułowanym jest Kamil Stoch, który zdobył aż trzy złote medale, wszystkie podczas skoków indywidualnych, a także jeden brązowy w konkursie drużynowym. Przebieg konkursu w Igrzyskach Olimpijskich nie różni się od tych organizowanych w ramach Pucharu Świata. Skoczkowie przed zawodami muszą przejść kwalifikację, a następnie w trakcie pierwszej serii wyłaniania jest najlepsza 30, która bierze udział w drugiej turze. Podczas olimpiady skoczkowie biorą udział w dwóch konkursach indywidualnych, na skoczni normalnej i dużej, oraz jedną drużynówkę na dużej skoczni. Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym Mistrzostwa te odbywają się co dwa lata. Dotychczas najwięcej krążków w Mistrzostwach Świata w narciarstwie klasycznym zebrał Adam Małysz, który zebrał 4 złote medale i po jednym srebrnym i brązowym. To czyni naszego skoczka najbardziej utytułowanym w historii tych mistrzostw. Z kolei w konkursach drużynowych najlepszą drużyną są Austriacy, którzy zdobyli 16 medali, w tym 9 złotych. Polscy skoczkowie w konkursach drużynowych łącznie zdobyli trzy medale. Podczas tych Mistrzostw odbywają się trzy konkursy. Dwa indywidualne, na skoczni normalnej oraz dużej, a także jedna drużynówka na skoczni dużej. Podobnie jak w pozostałych konkursach i tutaj panują takie same zasady. Podczas ostatnich Mistrzostw, które miały miejsce w 2019 roku złoty medal zgarnął Dawid Kubacki, a tuż za nim znalazł się Kamil Stoch. Mistrzostwa Świata w lotach Impreza realizowana jest co dwa lata na skoczni mamuciej. Podczas mistrzostw skoczkowie biorą udział w jednym konkursie indywidualnym oraz jednym drużynowym. Wyniki zebrane w ramach Mistrzostw Świata w lotach nie są uwzględniane w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich oraz Pucharu Świata w skokach narciarskich. Ostatnie Mistrzostwa Świata w lotach rozpoczęły się 10 grudnia w Planicy. Letnie Grand Prix w skokach narciarskich Choć wydawać by się mogło, że skoki narciarskie, to dyscyplina typowo zimowa, to skoczkowie nie odpoczywają nawet latem, bo to właśnie wtedy realizowane są konkursy na tzw. igielicie, która stanowi poniekąd przygotowanie do sezonu. Zasady konkursów realizowanych podczas Letniego Grand Prix nie różni się od pozostałych zawodów. W tym turnieju najczęściej wygrywali Thomas Morgenstern i nasz Adam Małysz (3 razy). Jednak nasz legendarny skoczek ma na swoim koncie również najwięcej zwycięstw w konkursach Letniego Grand Prix, w klasyfikacji generalnej oraz w top 3 w pojedynczych konkursach. Letni sezon jest znacznie krótszy od zimowego i na ogół składa się z 10-15 konkursów. Przez to przez wielu określany jest mianem treningowego.
Czas na trzecią i ostatnią część wywiadu z Andreasem Kuettelem. Wyjaśnia on podstawowe zasady skoków narciarskich, a także opisuje, co czuje w każdej z faz skoku. - Na jakiej wysokości znajduje się skoczek po wybiciu się z progu? Około 3, 4 metrów.
Krajowe, skoczni, życiowe, światowe- różnych rekordów w długości skoku narciarskiego jest wiele. Jak się je więc pobija? Rekordem życiowym nazywamy najdłuższy ustany skok zawodnika. Podawany jest w metrach i pobija się go oddając lepszy skok przy oficjalnej próbie- tj. kwalifikacje, konkurs indywidualny, drużynowy, etc. Według danych na aktualną chwilę, w sumie przynajmniej 351 skoczków narciarskich i jedna skoczkini przekroczyło linię 200m na którymś z obiektów. Najwięcej z nich- ponad 90, pochodzi z Norwegii. Rekordem krajowym nazywamy najdłuższy ustany skok zawodnika z danego kraju. W 1987 roku Międzynardowa Federacja Narciarska zaprzestała notować te rekordy jako oficjalne, toteż aktualnie decyzja dotycząca nazwania odległości osiągniętej przez zawodnika „rekordem”, należy do jego kraju, a nie do wyżej wymienionej organizacji. Według aktualnych danych, odnotowano aż 18 państw, których rekordy krajowe przekraczają 200 metrów i aż 35(!) krajów, których rekordy przekraczają 100 metrów. Dodatkowo, jest wiele krajów które takowe rekordy posiadają, a na codzień o skokach w nich raczej się nie słyszy- Nowa Zelandia, Chile, Uganda, Serbia i wiele innych przykładów. Rekordem świata w skokach narciarskich nazywany jest najdłuższy ustany skok oddany przez zawodnika przy oficjalnej próbie. Tak jak rekordy krajowe- od 1987 roku rekordy świata nie są oficjalnie mierzone i brane pod uwagę przez Międzynarodową Federację Narciarską, te wybitnie długie skoki nazywane są aktualnie „najlepszymi wynikami w historii na świecie”. Aktualnym rekordzistą świata jest Austriak Stefan Kraft, który w roku 2017 w Vikersund podczas konkursu drużynowego skoczył aż 253,5 metra. Jest to automatycznie najdłuższy ustany skok świata, jednak nie jest on faktycznym „numerem jeden”. W 2015 podczas zawodów w Vikersund Rosjanin Dimitrij Vasiliev doskoczył bowiem do 254 metra, skoku jednak nie ustał. Wsród Pań rekordzistką jest Daniela Iraschko-Stolz, a jej rekord wynosi równo 200 m. Odległość tę udało jej się osiągnąć w 2003 roku w Tauplitz/Bad Mittendorf. Rekordy skoczni Poświęciłyśmy im specjalny wpis, do sprawdzenia którego gorąco zachęcamy! źródło: informacja własna; „Dalej niż Harada” Gazeta Wyborcza Zobacz wpisy
Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem z dokładnością do 0,5 metra. • noty za styl – przyznawane są przez pięciu sędziów, przy czym najwyższej i najniższej z pięciu not nie bierze się pod uwagę, pozostałe są sumowane.
Skok w dal, konkurencja lekkoatletyczna polegająca na odbiciu się jedną nogą od podłoża po wcześniejszym rozbiegu, w celu osiągnięcia lotu na jak najdalszą odległość. Odbicie następuje z drewnianej belki, a lądowanie w specjalnie skonstruowanej piaskownicy. Długość skoku mierzy się od krawędzi belki do najbliższego jej śladu pozostawionego przez zawodnika na piasku. Największymi indywidualnościami skoku w dal byli Amerykanie J. Owens i C. Lewis. Spośród Polaków największe sukcesy odnosili E. Krzesińska i I. Szewińska. Powiązane hasła
Ziemia uformowała się około 4,5 miliarda lat temu z chmury gazu i pyłu, która wirowała wokół nowo powstałego Słońca. Gęsto nagromadzone cząstki zderzały się i łączyły ze sobą, tworząc naszą planetę. W trakcie formowania się Ziemi, skały kosmiczne nieustannie się z nią zderzały i wprawiały ją w ruch wirowy.
2. Jak mierzy się pojemność skokową silnika? Pojemność skokową silnika mierzy się poprzez obliczenie całkowitej objętości przebytej przez wszystkie tłoki wewnątrz cylindrów podczas jednego pełnego cyklu. Można go mierzyć w litrach lub centymetrach sześciennych (cc). 3. Dlaczego pojemność silnika jest ważna?
"Mamy obecnie sytuację, w której Rosja zmaga się ze znaczącymi trudnościami w zgromadzeniu tego rodzaju siły potrzebnej, by osiągnąć swoje cele - które fundamentalnie się nie zmieniły - ale przepaść między ich zdolnościami i celami Putina zwiększa się z każdym mijającym miesiącem" - powiedział Sullivan podczas konferencji Aspen Security Forum w stanie Kolorado. Doradca prezydenta USA przyznał, że Rosja spisuje się gorzej niż przewidywały to amerykańskie służby wywiadowcze i stwierdził, że jest to zasługa zarówno bohaterstwa Ukraińców, jak i wsparcia USA i Zachodu. Dodał, że choć rozumie krytykę Ukraińców na temat ilości i szybkości dostaw broni, to USA muszą w tym procesie uwzględniać czynniki takie jak zdolności Ukraińców do absorbcji i utrzymania nowoczesnych systemów oraz odpowiedniego wyszkolenia z ich używania. Dodał też, że prezydent Biden wykluczył przekazanie Ukrainie pocisków ATACMS - najdłuższego zasięgu rakiet do systemów HIMARS - bo jednym z kluczowych celów jest też "zapewnienie, że nie znajdziemy się w sytuacji, która zaprowadzi nas do III wojny światowej". Sullivan odniósł się też do tego, jak wojna na Ukrainie wpłynie na chińskie intencje wobec podporządkowania sobie Tajwanu. Doradca powiedział, że Pekin z pewnością wyciągnie wnioski z tej wojny, ale to samo robi również Tajwan. "Wyciągają wnioski na temat mobilizacji obywateli i obrony terytorialnej. Wyciągają wnioski na temat wojny informacyjnej i jak przygotować przestrzeń informacyjną (...) i bardzo szybko nad tym pracują" - powiedział Sullivan. Przedstawiciel Białego Domu dodał też, że wbrew podawanej przez Pekin narracji o nieuchronności zastąpienia przez Chiny Ameryki jako największego supermocarstwa i regresu USA, Pekin zmaga się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i "istnieją poważne wątpliwości na temat jaką dokładnie przyjmie trajektorię w przyszłości". "To jest coś, co kraje blisko i daleko od Chin muszą uwzględnić" - ocenił Sullivan. Źródło: PAP
Odległości można mierzyć w powietrzu, na lądzie iw wodzie. Podobnie jak w przypadku lądu i powietrza, pomiar odległości w wodzie ma swoje zalety. Więc pozwól nam
Podziwiamy skoczków – szczególnie naszych – którzy fruwają nad zeskokiem, by wylądować gdzieś daleko, gdzie prawie nie sięga wzrok. Tymczasem nie osiągaliby takich wyników, gdyby nie narty, które są ich wiernymi kompanami. Poświęćmy więc nieco miejsca nartom do skoków narciarskich. Od drewnianych desek po dzisiejsze narty Pierwsze skoki na prymitywnej skoczni oddano w pierwszej połowie XIX wieku. Ktoś powie, że to już historia. Ale gdyby nie te niepozorne początki, nie mielibyśmy skoków w ich dzisiejszej formie. Za kolebkę skoków narciarskich uznaje się Norwegię. Tam powstawały pierwsze skocznie, na których można było oddać skoki aż… za 10 metr. Wówczas to było coś, zważywszy na warunki sprzętowe oraz infrastrukturę, i skoczyć nawet kilka metrów było niemałym wyczynem. Tym bardziej, że nie mieli kasków, zastępowały je… czapeczki, fasonem nadające się może dla krasnoludków. Niemniej sporty zimowe miały wówczas wiele czaru… Skakano wtedy na prostych nartach, które dziś uznalibyśmy za dwa kawałki drewna (a pamiętajmy, że drewno jest stosunkowo ciężkie). Przez kolejne dziesięciolecia doskonaliły się. Zmieniał się również styl, choć bardzo powoli, obecny obowiązuje dopiero od lat osiemdziesiątych. Jego prekursorem i wynalazcą był Jan Boklöv. Obecnie możemy podziwiać długie i smukłe egzemplarze, ale to jeszcze nie koniec, wyścig technologiczny trwa w najlepsze. Narty do skoków – wymagania Oczywiście nie jest tak, że skoczek zakłada jakie chce narty i staje w nich do zawodów. Obowiązują bowiem dość surowe restrykcje. Po pierwsze – swoją długością nie mogą przekraczać 145% wartości rozmiarów danego zawodnika. Stąd też wyżsi mają odpowiednio dłuższy sprzęt – co ma swoje plusy i minusy… Po drugie – jeżeli BMI sportowca jest niższe niż 20,5, to jego narty należy skrócić. Po trzecie – narta w górnej części może mieć szerokość 11,5 cm, zaś przy wiązaniach: 10,5 cm. Po czwarte – ciężar nart, otóż na każdy jej centymetr może przypaść 10 g. Zatem, przykładowo, narty o długości 2,5 metra powinny ważyć nie więcej niż 2500 g.
Linki pomiędzy różnymi wersjami językowymi znajdują się na górze strony, naprzeciw jej tytułu. Rekordziści Polski w długości skoku narciarskiego
Skoki narciarskie są obecnie jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportów zimowych, która łączy tysiące kibiców bacznie śledzących postępy swoich faworytów. Dyscyplina ta rozgrywana jest na skoczniach od połowy XIX wieku. Niewiele osób wie jak długą i trudną drogę musi przejść zawodnik, by móc startować w konkursach rangi międzynarodowej. Sport ten wymaga wielu zróżnicowanych treningów oraz ciągłego przestrzegania diety, mającej na celu dbanie o utrzymanie jednolitej masy ciała. Pierwsze „kroki” na skoczni Treningi na skoczni najlepiej rozpocząć w wieku 6-8 lat. Jest to dyscyplina zarówno dla chłopców, jak i dla dziewczynek. Młodzi zawodnicy często motywowani są przez rodziców. Im wcześniej skoczek zacznie treningi tym łatwiej przebiega późniejszy proces szkolenia. Pierwszym i najistotniejszym krokiem są badania lekarskie, mające na celu wykluczenie przeciwwskazań zdrowotnych dziecka do uprawiania tego sportu. Pierwsze treningi w klubie to przede wszystkim ćwiczenia ogólnorozwojowe na sali, a także imitacja skoków narciarskich – skok na ręce trenera. Kiedy wszystko jest opanowane mały pasjonata oddaje pierwsze skoki na małych skoczniach (np. K-10, K-17). Musi wtedy pokonać ewentualny lęk wysokości bądź lęki przed upadkiem i złamaniem. Z czasem zacznie przechodzić na coraz większe obiekty i oddawać coraz dłuższe skoki. Codzienny trening Kiedy pojawią się pierwsze postępy i sukcesy wzrasta motywacja zawodnika. Jest to jednak ciągła praca nad sobą. Na każdym etapie rozwoju zawodnika potrzebny jest inny zestaw ćwiczeń dopasowany do oczekiwań i predyspozycji zawodnika. Do codziennych treningów skoczka należą ćwiczenia rozciągające, akrobatyczne oraz wytrzymałościowe. Pomocne w tym są ćwiczenia na siłowni oraz pływanie na basenie. Do codziennych obowiązków sportowca należy również dbanie o dietę. Musi ona być dobrze zbilansowana oraz lekka. Większość skoczków preferuje prowadzenie zdrowego trybu życia i zdrowego odżywiania, co znacznie ułatwia im utrzymanie tak ważnej w tej dyscyplinie stałej masy ciała. Zróżnicowane treningi skoczków Bardzo ważnym elementem są treningi na skoczniach. Dzięki nim zawodnicy zapoznają się z obiektami nie tylko w Polsce, ale także za granicą (wyjazdy na zgrupowania). Skoki często są nagrywane przez trenera, a potem wspólnie ze skoczkami omawiane. Łatwiej wtedy dostrzec drobne błędy i pracować nad ich niwelowaniem. W celu udoskonalenia pozycji skoczka często stosowane są ćwiczenia ”na sucho” – przytrzymanie zawodnika poziomo w powietrzu. Skoczek stara się wówczas przybrać jak najbardziej aerodynamiczną postawę. Taki element treningu często wykorzystywany jest przed konkursami. Bardzo ciekawym i istotnym elementem treningu zawodników są ćwiczenia w tunelu aerodynamicznym. Jedyny w Polsce znajduje się w warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Trening ten umożliwia kontrolowanie swojego ciała w powietrzu, przemieszczając się nim we wszystkich kierunkach i płaszczyznach. Kolejnym istotnym, choć często pomijanym aspektem jest dbanie o zdrowie psychiczne zawodnika. Bez niego żadne specjalistyczne treningi nie przyniosą oczekiwanych rezultatów. Skok narciarski oddawany przez zawodnika trwa kilka sekund. W ciągu tak krótkiego czasu można popełnić drobny błąd wpływający negatywnie na samoocenę zawodnika, utrudniający oddawanie kolejnych dobrych skoków. Dlatego tak ważna jest współpraca z psychologiem i system motywowania skoczka. Jak widać życie skoczka narciarskiego jest bardzo urozmaicone i nie zawsze łatwe. To, co widzimy na ekranach telewizorów lub na żywo, pod skocznią, to efekty wieloletniej, ciężkiej pracy, codziennych treningów i wyrzeczeń oraz niejednokrotnie walki z samym sobą.
Rozmiar ramy mierzy się od środka supportu wzdłuż rury podsiodłowej, aż do jej końca. Wartość tą wyraża się w calach (1 cal = 2,54 cm), bądź w centymetrach. Możliwe jest też oznaczenie literami: S, M, L oraz XL w nawiązaniu do rozmiarów ubrań. Nie trudno też zauważyć, że wielkość ramy równa się jej wysokości.
Skoki narciarskie to dyscyplina sportowa rozgrywana już od połowy XIX wieku. W Polsce cieszy się dużą popularnością, zwłaszcza ze względu na ostatnie sukcesy polskich skoczków takich jak Adam Małysz czy Kamil z nas zdaje sobie sprawę, że miarą sukcesów na skoczni narciarskiej jest wykonanie możliwie jak najdłuższego skoku, który może przekraczać nawet 200 metrów!.Ostatnim oficjalnym rekordzistą w skokach był Piotr Fijas, który uzyskał odległość 194 metrów na skoczni w Planicy. Natomiast, nieoficjalnym rekordzistą świata jest Norweg Anders Fannemel, który w 2015 roku uzyskał odległość 251,5 m na największej mamuciej skoczni Vikersundbakken w Vikersund. Jeśli i Ty jesteś fanem skoków narciarskich i wielokrotnie zastanawiałeś się nad specjalistycznym strojem dla skoczków, rozmiarami skoczni czy kryteriami, na podstawie których nadaje się ocenę zawodnikom - poniższy tekst powinien zaspokoić Twoją ciekawość. Telemark - co to takiego? Ważnym i powszechnie znanym pojęciem jest również telemark. Zapewne nieraz zastanawiałeś się o co tak naprawdę w nim chodzi. Telemark nie jest niczym innym jak sposobem bezpiecznego lądowania. Można przyjąć, że jest to pewien sposób amortyzacji. Polega na wysunięciu do przodu przez skoczka jednej z nóg, przez co niweluje się możliwość bolesnego upadku. Istnieją jednak konkretne zasady, aby lądowanie spełniało kryteria tzw. telemarku. Oto kilka z nich: jedna noga powinna być wysunięta do przodu na odległość nieprzekraczającą długość buta, podudzie powinno być ustawione jak najbardziej prostopadle do podłoża, zawodnik powinien być pochylony lekko do przodu, rozstaw nart nie powinien przekroczyć dwukrotnej szerokości narty. Wygląda na proste, prawda? Jednak wielu dziennikarzy sportowych myli zwykłe lądowanie skoczka narciarskiego z lądowaniem telemarkiem. Ubieramy skoczka Skoki narciarskie, to bardzo wymagajaca dziedzina sportu. Wielu skoczków trenuje latami, aby stawać się coraz lepszymi i móc pobijać kolejne rekordy. Nie wszystko jednak zależy do samych ćwiczeń i wieloletnich przygotowań. Równie ważny jest odpowiedni dobór profesjonalnego stroju dla skoczka. Profesjonalny ekwipunek skoczka narciarskiego powinien zawierać: parę wyrzymałych, skórzanych butów, dopasowujących się do ruchu stopy, odpowiednio dobrane gogle narciarskie, poprawiajace widoczność i kontrast widzenia zwłaszcza podczas intensywnych opadów śniegu, lekki kombinezon (najlepiej nie grubszego niż 5 mm), który wpływa na dynamikę lotu. Dzięki swoim specyficznym właściwościom zatrzymuje powietrze, poprawiając aerodynamikę podczas skoku. Rozmiary kombinezonów są regulowane szczegółowymi przepisami. komplet specjalistycznych nart, które są najdłuższe i najszersze ze wszystkich modeli. Podobnie jak w przypadku kombinezonów, rozmiar nart jest określony przez odpowiednie przepisy. funkcjonalne wiązania, które odpinają się w trakcie upadku, zmniejszając tym samym ryzyko kontuzji. Dzięki nim zawodnik może szybko zmienić kąt nachylenia ciała względem nart, przyjmując wręcz idealną pozycję do skoku. Bez skoczni nie ma skoczka Gdyby nie skocznie, zawody nie miałyby się gdzie odbywać. Jednakże skocznia, to nie tylko "długi wyciąg", który nie ma większego znaczenia na osiągane przez skoczków wyniki. Skocznia narciarska zawiera w swojej konstrukcji wiele kluczowych elementów, które mają kluczowy wpływ na jakość i długość oddawanych przez zawodników skoków. Oto 6 ważniejszych elementów skoczni, które powinieneś znać: Belka startowa - znajduje się n a samej górze skoczni. Jest miejscem startu zawodnika, który startuje dopiero po sygnale od trenera. Niegdyś używano do sygnalizacji gotowości zielonego światła, jednak z powodu pewnego incydentu zasady zostały zmienione. Im wyżej położona belka, tym większa prędkość osiągana przez zawodnika, która bezpośrednio przekłada się na dłuższy skok; Próg skoczni - to miejsce, w którym skoczek odbija się w górę. Bula - to określenie grzbietu skoczni, za którym zaczyna się skok. Zawodnicy zjeżdżają po rampie, aby wybić się w powietrze. Na zeskoku odbywa się lądowanie zawodników. Punkt konstrukcyjny (punkt K) - to miejsce (linia) wyznaczone odgórnie, które jest brane pod uwagę w wyznaczaniu punktów za skok. Linia bezpieczeństwa - jest to punkt wyznaczający granicę bezpieczeństwa skoków. Szpaler choinek - zwana inaczej linią upadku, przed którą zawodnik nie powinien upaść. Jeśli skoczkowi uda się nie upaść do tego momentu, nie odejmą mu punktów za skok. Dojazd - jest to teren, na którym zawodnicy kończą swój skok hamując, zdejmując kask i wypinając narty. Rozmiar skoczni Skocznie narciarskie różnią się między sobą rozmiarem oraz różnego rodzaju technicznymi parametrami. Wyróżniamy skocznie małe, średnie, normalne, duże oraz mamucie. Mała skocznia narciarska posiada wielkość od 20-49 metrów, a jej punkt konstrukcyjny wynosi od 20 do 44 metrów. W Polsce posiadamy aż 12 takich obiektów. Średnia skocznia posiada wielkość od 50-84 metrów, a jej punkt konstrukcyjny wynosi od 45 do 74 metrów. W Polsce istnieją 4 takie obiekty. Normalna skocznia narciarska posiada punkt konstrukcyjny usytuowany między 75 a 100 metrem. Jest ona często mylona z średnią skocznią narciarską. Duża skocznia narciarska posiada punt konstrukcyjny między 100 a 169 metrem zeskoku. W Polsce znajdują się 2 duże skocznie. Największa, mamucia skocznia narciarska posiada punkt konstrukcyjny powyżej 170 metra zeskoku. Na całym świecie istnieje 5 czynnych skoczni mamuci, na których co 2 lata organizuje się mistrzostwa świata w lotach narciarskich. Końcowa klasyfikacja w skokach narciarskich Zastanawiałeś się kiedyś na jakiej podstawie sędziowie oceniają skoki? Tabele i punkty, które widzimy najczęściej w dolnym rogu ekranu telewizora naliczane są w następujący sposób: punkty za odległość - za osiągnięcie punktu kalkulacyjnego zawodnik otrzymuje 60 ptk lub 120 ptk na skoczniach mamucich. Za każdy dodatkowy metr dodaje się punkty. Długość skoku narciarskiego jest mierzona od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka w momencie zetknięcia się narty na całej długości zeskoku. noty za styl - przyznaje je pięciu sędziów, przy czym najwyższej i najniższej noty nie bierze się pod uwagę. Pozostałe oceny są sumowane. Sędziowie mogą oceniać skoki od 1 do 20 punktów. bonusowy punkty - dodatnie lub ujemne są przyznawane ze względu na wiatr lub zmianę startowej platformy. Suma wszystkich trzech liczb stanowi ocenę skoku. Co ciekawe, nota nie może być ujemna, nawet jeśli tak wynika z punktów. Najniższa ocena skoku może wynosić 0. Popularność skoków narciarskich Skoki narciarskie przyciągają przed telewizory miliony widzów w wielu krajach, którzy z zapartym tchem oglądają poczynania swoich faworytów. Mamy nadzieję, że po przeczytaniu powyższego tekstu poszerzyłeś swoją wiedzę z zakresu skoków narciarskich. Wiesz już także, że wszystkie, nawet najmniejsze parametry techniczne są odgórnie określone przepisami oraz mają wielki wpływ na bezpieczeństwo oraz jakość tej dyscypliny sportu. Życzymy wiele zabawy i emocji podczas kolejnych zawodów. A jeśli lubisz sporty zimowe, koniecznie sprawdź aktualną kolekcję odzieży narciarskiej i snowboardowej 4F.
Referat o skokach narciarskich. Zmieniły się narty, ubiory - śmieszne czapeczki zostały zastąpione kaskami szczelnie chroniącymi głowy skoczków, a co do nowoczesnych, nieprzepuszczających kombinezonów FIS musiał wprowadzić specjalne przepisy, gdyż zbyt wiele pojawiło się ich na sportowym rynku. Od blisko dekady skacze się stylem
Zasady obowiązujące w skokach narciarskich. Pod uwagę w ocenianiu skoku zawodnika brane są trzy czynniki: punkty za odległość, noty sędziowskie za styl oraz punkty bonusowe. Punkty za odległość Na skoczniach normalnych oraz dużych zawodnik za osiągnięcie punktu konstrukcyjnego dostaje 60 pkt, zaś na mamucich 120 pkt). Każdy metr powyżej tej odległości powoduje, że punkty są dodawane do tej noty, zaś poniżej powoduje odjęcie. Na skoczniach normalnych metr jest wart 2 punkty, na dużych 1,8 pkt, a na mamucich 1,2). Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem z dokładnością do 0,5 metra. Noty sędziowskie Pięciu sędziów przyznaje zawodnikom noty za styl, nota najwyższa i najniższa nie są brane pod uwagę, a pozostałe trzy oceny są sumowane i dodawane do ogólnej punktacji skoku. • Za błędy w fazie lotu można odjąć maksymalnie 5 punktów. Oceniane jest płynne przejście do fazy lotu, symetryczna i stabilna pozycja w jej trakcie, zapoczątkowanie lądowania w odpowiednim momencie. • W fazie lądowania stracić można również 5 punktów, przy czym 2 punkty odejmuje się w przypadku lądowania bez telemarku. • Najwięcej punktów można utracić w fazie odjazdu. Całkowity upadek oznacza utratę 7 punktów. Za dotknięcie jakąś częścią ciała zeskoku odejmowanych jest 4–5 punktów. Przyjęcie przed przekroczeniem granicy upadków nieprawidłowej pozycji ciała powoduje odjęcie 0,5–3 punktów. • Zachowanie skoczka na wybiegu poza granicą upadków nie jest oceniane przez sędziów. Punkty bonusowe Punkty zarówno dodatnie i ujemne są przyznawane w zależności od kierunku i prędkości wiatru oraz zmian belki startowej Punktacja w zawodach indywidualnych Pucharu Świata Punktacja indywidualna w PŚ miejsce punkty 1 100 2 80 3 60 4 50 5 45 6 40 7 36 8 32 9 29 10 26 11 24 12 22 13 20 14 18 15 16 16 15 17 14 18 13 19 12 20 11 21 10 22 9 23 8 24 7 25 6 26 5 27 4 28 3 29 2 30 1 Zasady obowiązujące w Pucharze Świata Żeby zawodnik mógł zostać dopuszczony do startu w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, musi posiadać na swoim koncie punkty Pucharu Świata zdobyte kiedykolwiek lub punkty w Pucharze Kontynentalnym zdobyte w bieżącym, bądź poprzednim sezonie (do bieżącego sezonu zalicza się także zawody rozgrywane w części letniej). Przed zawodami skoczkowie biorą udział w kwalifikacjach, które wyłaniają 50 (skocznia duża lub normalna) bądź 40 (skocznia mamucia) zawodników uczestniczących w konkursie. Następnie, w konkursie odbywają się dwie serie skoków (wyjątkiem jest konkurs indywidualny na mistrzostwach świata w lotach narciarskich, gdzie rozgrywane są cztery serie). W drugiej serii konkursu skacze 30 najlepszych zawodników z serii pierwszej, w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po serii pierwszej. Dodatkowo do drugiej serii bądź samego konkursu zostają dopuszczeni zawodnicy, którzy w pierwszej serii (kwalifikacjach) uzyskali co najmniej 95% odległości najlepszego zawodnika, lecz nie uzyskali wystarczającej liczby punktów potrzebnych do kwalifikacji z powodu upadku. (Dosłowna interpretacja tego przepisu doprowadziła do kuriozalnej sytuacji w kwalifikacjach jednego z konkursów, gdy do konkursu został dopuszczony zawodnik, który upadł, zaś nie weszli do niego skoczkowie, którzy polecieli dalej od niego, lecz nie uzyskali wystarczającej do uzyskania kwalifikacji liczby punktów.) W przypadku uzyskania przez kilku zawodników takiej samej noty w konkursie, wszystkim przyznaje się punkty za miejsce, na którym są sklasyfikowani (punkty za miejsca, które by zajęli, nie są przyznawane). Np. jeśli dwaj zawodnicy zajmują pierwsze miejsce, dostają po 100 pkt, a następny 60 pkt. W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu niektórych z serii skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje skoczek, który uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki we wszystkich zakończonych seriach. Miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata Miejsca w klasyfikacji Pucharu Świata ustala się na podstawie punktów zdobytych przez zawodnika w konkursach indywidualnych danego sezonu. W przypadku, kiedy dwóch zawodników zdobędzie taką samą liczbę punktów, wyżej sklasyfikowany zostaje ten, który więcej razy zwyciężył w konkursie PŚ lub najwyższe zajęte przez niego miejsce w konkursie jest lepsze od miejsca jego konkurenta. Zasady obowiązujące w Turnieju Czterech Skoczni Specyficzne zasady rozgrywania pierwszej serii konkursu obowiązują na zaliczanym do punktacji Pucharu Świata Turnieju Czterech Skoczni. Zawodnicy skaczą w parach, dobieranych na podstawie wyników kwalifikacji (suma miejsc zawodników w parze jest równa 51). Gdy dwoje zawodników z pary ma tę samą notę, awansuje ten, który zajął wyższe miejsce w kwalifikacjach. Do serii drugiej awansują wszyscy zwycięzcy par, oraz 5 przegranych z najlepszymi wynikami (tzw. Lucky Losers). Konkursy drużynowe Punktacja drużynowa w PŚ miejsce punkty 1 400 2 350 3 300 4 250 5 200 6 150 7 100 8 50 Drużyny składają się z 4 zawodników. W konkursie mamy się dwie rundy po cztery serie skoków. W każdej rundzie, każdy z członków drużyny oddaje jeden skok, po jednym skoczku z każdej drużyny na serię. Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami. Następne w drugiej serii konkursu startuje 8 najlepszych drużyn z serii pierwszej (chyba że na 8. miejscu znajduje się ex aequo dwie lub więcej drużyn). W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu drugiej rundy skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków we wszystkich zakończonych rundach. Miejsca państw w klasyfikacji Pucharu Narodów ustalane są na podstawie sumy punktów z konkursów drużynowych oraz sumy punktów zdobytych przez wszystkich zawodników danego kraju w konkursach indywidualnych w danym sezonie.
Zachowanie się powietrza w stosunku do opływanego przez nie ciała, każdy z nas obserwował chociażby wystawiając rękę przez okno poruszającego się pojazdu. Na wyczuwane siły wpływ ma zarówno prędkość pojazdu jak i położenie dłoni. W zależności od stopnia pochylenia może być ciągnięta w różnych kierunkach.
Utworzono: 19:41 / os Przed sezonem 2009/10 wprowadzono wiele znaczących zmian. Po raz pierwszy w FIS Team Tour oraz Turnieju Nordyckim zastosowany zostanie czynnik wiatru oraz możliwość zmiany długości najazdu. Tym samym jury chce, aby konkursy były bardziej sprawiedliwe i łatwiejsze do zaplanowania. Wiele na ten temat zostało i jest opisywane. Przed pierwszymi zawodami sezonu w Kuusamo przybliżamy to, co jest już w Pucharze Świata od kilku lat: pomiar odległości skoku przez system video. próbuje wytłumaczyć ten skomplikowany system prostymi słowami. Podczas skoku do czterech kamer podąża za zawodnikiem i jedna z nich odpowiedzialna jest za fazę lądowania, w zależności od długości skoku. W celu ustalenia dokładnego punktu lądowania, sekwencja jest zbierania w momencie, gdy obie narty dotykają ziemi. Moment lądowania jest tym momentem, w którym obie narty dotykają zeskoku. Dotyczy to 'normalnego' lądowania. W przypadku lądowania na jedną nogę liczy się moment, kiedy narta dotyka ziemi. Podczas lądowania telemarkiem jako punkt lądowania liczy się punkt między stopami. Ponad dwa razy więcej obrazów niż w telewizji Wysokiej jakości i dokładnie skalibrowany aparat robi 50 zdjęć na sekundę. Odległość określona w obrazie lądowania jest zaokrąglana w dół lub w górę do połowy metra. Ze względu na dużą prędkość zawodnika przy lądowaniu, sekwencja nie może być mniejsza niż 50 obrazów na sekundę. Dla porównania: w telewizji można zobaczyć tylko 24 obrazy na sekundę. Landestelleberechnung Niektóre konkursy odbywają się przy sztucznym świetle, dlatego odpowiednie muszą być także kamery. Kamera nie może złapać całej skoczni, więc istnieje specjalny korytarz pomiaru odległości video. Poza tym sektorem odległość jest wciąż mierzona manualnie. Kiedy skok odbył się poza sektorem lub był zbyt długi, system sygnalizuje: "NO VIDEO. Czasami zawodnik ląduje poza granicą pomiaru Wielu zawodników pamięta niesamowity lot Roara Ljoekelsoeya, 27. lutego 2004, na skoczni w Oberstdorfie. Najpierw ogłoszono, że Norweg skoczył 223 m. Jednak nikt nie chciał w to wierzyć. Wielu myślało, że skok był nawet dłuższy. Chociaż 223 metry i tak było rekordem skoczni i Ljoekelsoey wygrał konkurs, Norwegowie zdecydowali się złożyć protest. Norweska gazeta 'VG' zrobiła nawet własne kalkulacje oparte na video. Według ich obliczeń Ljoekelsoey skoczył dalej - możliwe, że nawet 227 metrów. Dla Georga Spätha, czwartego w tym konkursie, kalkulacja ta jest możliwa. "Kiedy skakał Roar siedziałem na wyciągu. Był tak niewiarygodnie wysoko, że myślałem, że nigdy nie wyląduje.," mówił Niemiec. Również Janne Ahonen przekroczył granicę pomiaru odległości na Mühlenkopfschanze w Willingen, kiedy to uzyskał 152 m. Tutaj nie było żadnego protestu, Ahonen zwyciężył i wszyscy wiedzieli, że na to zasługiwał. Zdjęcia są długo przechowywane Kiedy zawodnik ląduje w wyznaczonym sektorze, jury może kliknąć na komputerze na zdjęcie lądowania i automatycznie widzi wartość zaokrągloną odległości. System jest ciągle kontrolowany. Jest to jeden z obowiązków jury. Jako specjalny kontroler wyznaczany jest członek jury lub asystent dyrektora zawodów. Kontroler musi zapewnić perfekcyjną współpracę między zajmującymi się pomiarem ręcznym i viedo, a także obsługą danych i obliczeniami. Istnieje więc także możliwość protestu, co do zmierzonej odległości. Jeśli protest zostanie złożony poprawnie formalnie, odległość jest mierzona ponownie w obecności jury. Zdjęcia lądowania są elektronicznie przechowywane i archiwizowane co najmniej przez cały sezon, aby kontrola mogła być przeprowadzona bezpośrednio po zawodach lub nieco później.
Można tu rozwinąć prędkość porównywalną z oddaniem profesjonalnego skoku narciarskiego w czasie zawodów. Zjazdy odbywają się z trzech poziomów wysokości. Najniższy pozwala
Sezon skoków narciarskich powoli zmierza ku końcowi. Został nam już tylko ostatni - bieżący - weekend w słoweńskiej Planicy, aby później czekać do listopada na kolejny sezon. Mam nadzieję, że Walter Hofer (dyrektor Pucharu Świata) i spółka wykorzystają ten czas, aby poprawić kilka denerwujących szczegółów, jakie przeszkadzają w pełnym cieszeniu się w skokach narciarskich mają swój własny regulamin, który określa, ile punktów mogę odjąć od maksymalnej dwudziestki – noty marzeń. Brak telemarku to maksymalnie 4 pkt. mniej, a niesymetryczne ułożenie ramion w locie to maksymalnie 1 pkt. pojawiają się w kilka sekund po wylądowaniu, ale towarzyszy im wiele kontrowersji. Rafał Kot, fizjoterapeuta reprezentacji Polski jako pierwszy poruszył ten temat w czasie Turnieju Czterech Skoczni:Im ktoś jest wyżej w Pucharze Świata tym dostaje lepsze noty. Wynika to po części z tego, że sędziowie są daleko od skoczków w locie i jeszcze dalej od miejsca lądowania, a mają oceniać szczegóły obiektu poruszającego się z prędkością 100 km/h. Widoczność może pogarszać jeszcze mgła, która często towarzyszy nie lepiej byłoby w tej sytuacji skorzystać z powtórek w zwolnionym tempie, aby dokładnie ocenić czy zawodnik wylądował telemarkiem, czy tylko zamarkował go po lądowaniu na dwie nogi? Już teraz rozwiązanie to wchodzi powolutku na sportowe stadiony w piłce nożnej, a od dawna korzysta z niego siatkówka czy tenis. Przeliczniki za wiatr, ale nie boczny Od kilku sezonów w skokach narciarskich obecne są przeliczniki za wiatr. Jeśli wiatr wieje skoczkowi w plecy, to może liczyć na bonusowe punkty, a jeśli pod narty, to punkty karne. Wiatromierze rozlokowane są na całej skoczni, ale zawodnicy i trenerzy mają do nich wiele uwag: Niestety po raz kolejny wydaje się, że przeliczniki za wiatr nie nadążają za tym co dzieje się na skoczni - pisał Maciej Kot na Facebooku. Wtórował mu były trener reprezentacji Polski, Łukasz Kruczek: Problem w Lahti polega na tym, że wiatr rzadko wieje tutaj w kierunku zgodnym z linią zeskoku. A wtedy system jest najskuteczniejszy. To taki wiatr ma największe przełożenie na przeliczniki. Gdy wiatr wieje pod kątem do zeskoku, zaczyna się problem. My widzimy to na swoich przyrządach, ale wyniki systemu nie do końca to odzwierciedlają. Wiatr boczny jest przez system traktowany w wyliczeniach jako zero. Mimo że miewa spory wpływ na skok – mówił Łukasz Kruczek. System miał pomagać w rozgrywaniu równiejszych zawodów, tymczasem jest dziurawy. Kombinezony do sky divingu W sporcie, w którym sędziowie starają się mierzyć najmniejszy podmuch wiatru, bo może mieć decydujący wpływ na długość skoku dopuszcza się obniżenie kroku niemal do kolan (Pan z lewej). Nie muszę chyba tłumaczyć, że zwiększa to opór powietrza i siłę nośną w trakcie Andre Forfang dopiero po kilku konkursach został zdyskwalifikowany za coś, co widzieli wszyscy przed telewizorami. Kontrolujący narciarskie kombinezony muszą liczyć się z faktem, że ich pracę sprawdzą miliony przed telewizorami. Ręczne mierzenie odległości Jak to robią w FIS-ie wytłumaczone jest na poniższym XXI wiek, a odległość nadal mierzy się metodą na oko - jednym dodaje, a innym ujmuje się metrów, z których każdy jest przecież punktowany i ma wpływ na końcowy rezultat. To człowiek jest najsłabszym ogniwem wszelkich, komputerowych systemów, więc zastanawiam się czy nie dałoby się go wyeliminować także tutaj. Jeśli systemy uczenia maszynowego mogą rozpoznawać różne kształty i przedmioty, to dlaczego nie mogłyby wziąć na siebie również momentu zetknięcia z ziemią?Powtórzę: skoki narciarskie są pięknym sportem, w którym zakochała się prawie cała Polska, ale brak jasnych, przejrzystych zasad i powtarzalności warunków powoli zabija ten sport. A już na pewno nie pozwala mu rozwinąć pełni narcia
startowej wysokiej (nie stosuje się startu niskiego). Następnie na sygnał "start" biegnie jak najszybciej do mety. b) pomiar Czas mierzy się z dokładnością do 1/10 sekundy. Liczy się wynik lepszy z dwóch wykonanych prób. 6. Bieg wytrzymałościowy - próba wytrzymałości: 1000 m - dla mężczyzn i chłopców powyżej 12 lat
Przeskocz do treści Dziś w naszym cyklu bierzemy pod lupę pomiar długości skoku narcarskiego. Dowiecie się jak wygląda pomiar oraz kiedy rekord skoczni może być uznany. Zapraszamy! Pomiar długości skoku Długość skoku mierzy się od progu obiektu do do pięty tylnego buta skoczka w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem. Pomiaru dokonuje się z dokładnością do pół metra. Kiedy rekord może być uznany? 1. Kiedy został uzyskany podczas oficjalnych kwalifikacji lub serii konkursowych 2. Rekordy z kwalifikacji mogą być uznane gdy będą ustanowione z tej samej, lub niższej belki startowej, aniżeli ta, z której skakali zawodnicy, którzy nie zakwalifikowali się do konkursu3. W przypadku lotów narcarskich rekordy są uznawane tylko wówczas, gdy zostaną pobite na oficjalnym treningu, w kwalifikacjach, a także w rundach konkursowych, jednak dotyczy to tylko rywalizacji najwyższej rangi – w PŚ oraz MŚ w Lotach. Przy tym obowiązuje jeszcze jedna zasada: Rekord w lotach narciarskich jest uznany nawet wtedy, jeśli seria zostanie anulowana (np. ze względu na wiatr lub ogólnie niesprzyjające warunki).4. Rekordowy skok musi być ustany. Do ewentualnego upadku może dojść wyłącznie już poza strefą oceniania wytyczoną specjalną linią na informacja własna, FIS Zobacz wpisy
maK91pV.